Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2006 r., sygn. III SA/Wa 2049/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko,, asesor WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant A.K., po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi G.N. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...) maja 2006 r. nr (...) w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...) lutego 2006 r., nr(...), 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 13.01.2006r. G.N. wniosła o umorzenie należności z tytułu składek. Oświadczyła, że nieprawidłowości polegające na opłacaniu składek na Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego zamiast opłacaniu składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (określanego dalej jako "Zakład") wystąpiły bez jej winy. Wskazała, że dochody z prowadzonej działalności gospodarczej wynoszą 500 zł miesięcznie i są przeznaczane na bieżące potrzeby. Jej mąż otrzymuję rentę w kwocie 881 zł brutto. Natomiast wydatki miesięczne jej rodziny wynoszą 2.002 zł. W związku z trudnościami finansowymi Zobowiązana podkreśliła, że nie jest w stanie wykupić wszystkich leków oraz korzysta ze wsparcia rodziny i znajomych.

Decyzją z dnia (...) lutego 2006r. Zakład odmówił G.N. umorzenia należności z tytułu należności składkowych na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, Fundusz Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Wskazał, że zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, ze zm.), powoływanej dalej jako "u.s.u.s.", zaległości z tytułu składek mogą być umarzane przede wszystkim w przypadkach stwierdzenia nieściągalności składek z powodu braku dochodu lub majątku, z którego można dochodzić zaległe składki. Zdaniem organu takie okoliczności w stosunku do G.N. nie występują, ponieważ Zobowiązana nadal prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochody. Mąż Zobowiązanej otrzymuje świadczenie rentowe, a w związku z przedmiotowymi zaległościami nie było prowadzone postępowanie egzekucyjne i nie stwierdzono nieściągalności należności składkowych. Ponadto G.N. posiada nieruchomość, która może stanowić zabezpieczenie nieuregulowanych należności składkowych. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem organu nie wyczerpano jeszcze wszystkich możliwości spłaty zadłużenia, tak więc decyzja umorzeniowa byłaby przedwczesna. Organ wskazał, że umorzenie należności składkowych będzie miało w przyszłości negatywny wpływ na świadczenia emerytalno-rentowe Zobowiązanej. Jako kolejny argument przemawiający za