Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2006 r., sygn. III SA/Wa 2037/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca),, asesor WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektor Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpatrzeniu odwołania M. M. utrzymał w mocy - na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) powoływanej dalej jako "ord. pod." - decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W.z dnia [...] grudnia 2004 r. Nr [...] określającą za miesiąc wrzesień 2003 r. kwotę do zwrotu na rachunek bankowy podatnika oraz kwotę do rozliczenia w przyszłym okresie.

Organ I instancji stwierdził, iż w rozliczeniu za miesiąc wrzesień 2003 r. M. M. wpisując w pozycji 64 deklaracji VAT-7 kwotę 5.460,00 zł zadeklarowała zawyżoną kwotę do zwrotu bezpośredniego.

Naczelnik urzędu skarbowego przywołał art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm. - powoływanej dalej jako "ustawa o VAT") - zgodnie, z którym różnica podatku naliczonego nad należnym przysługuje do zwrotu, gdy całość lub część sprzedaży towarów opodatkowanych jest stawką niższą stawka określona w art. 18 ust. 1 ustawy, tj. 22% - oraz art. 21 ust. 3 ustawy o VAT stanowiący, że podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych wyłącznie stawką 22% przysługuje zwrot różnicy podatku w kwocie nie wyższej od kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Wskazał również na ust. 4 art. 21 ustawy o VAT, z którego wynika, iż w przypadku, gdy kwota nadwyżki podatku naliczonego u podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka podstawowa przekracza kwotę wynoszącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, zwrotowi na rachunek bankowy podlega nadwyżka do wysokości tej kwoty.