Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 grudnia 2006 r., sygn. IV SA/Wa 2076/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie asesor WSA Agnieszka Wójcik, asesor WSA Marian Wolanin (spr.), Protokolant Danuta Gorzelak-Maciak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi H. D., G. D., T. D. i B. G. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2003 r. Nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2001 r. odmawiającą stwierdzenia, iż nieruchomość o oznaczeniach geodezyjnych obręb Z., mapa nr [...], działka [...], o pow. 13.4129 ha, na której znajduje się pałac wraz z otaczającym go parkiem, nie podpadała pod działanie przepisu art. 2 ust 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz.13).

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, że na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e powołanego dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, po jego nowelizacji dekretem z dnia 17 stycznia 1945 r., przejęciu na własność Skarbu Państwa podlegały szeroko pojęte nieruchomości ziemskie a zatem i takie, które nie posiadały charakteru rolnego. Pojecie nieruchomości ziemskiej "znacjonalizowanej" jest przy tym znacznie szersze od nieruchomości "parcelowanej" na rzecz rolników i może obejmować np. tereny przeznaczone dla szkół oraz poddanych zarządowi państwowemu lub samorządowemu ośrodków dla podniesienia kultury rolnej, wytwórczości nasiennej, hodowlanej oraz przemysłu rolnego. Dla tworzenia takich ośrodków przejmowane były także zabudowania, w tym pałace i dwory, z reguły położone w parku, stanowiące przed przejęciem na własność Państwa tzw. ośrodek majątku, będący siedzibą jego właściciela, co potwierdza treść art. 6 dekretu. Także z §44 pkt 2-4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r., w sprawie wykonania dekretu PKWN z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. Nr 10, poz.51), wynika, że przejęciu na cele reformy rolnej podlegały parki, zabudowania dworskie lub przemysłowe oraz zabytki architektoniczne, choć nie mogły podlegać podziałowi między beneficjentów reformy rolnej. Z żadnego przepisu dekretu nie wynika, aby zespoły pałacowo-parkowe podlegały wyłączeniu spod działania przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu, skoro w §11 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 11 marca 1945 r. szczegółowo wyliczono te składniki mienia, które nie podlegały przejęciu przez Skarb Państwa przy nacjonalizacji majątków ziemskich, wśród których nie wymienia się pałacu czy dworu.