Wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Łd 660/06

Dnia 28 grudnia 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.), Protokolant Asystent sędziego Joanna Skrzypczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2006 roku sprawy ze skargi K. U. i R. U. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę. -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...], po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez K. U. i R. U. od decyzji z dnia [...], znak: [...] wydanej przez Starostę T. w sprawie odmowy udzielenia pozwolenia wodnoprawnego na montaż urządzeń małej elektrowni wodnej MEW na jazie w miejscowości Z. na rzece W. oraz korzystanie z wód rzeki do celów energetycznych, działając na podstawie przepisu art. 138 par 1 ust. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 roku Nr 98, poz. 1071 ze zm.), w związku z art. 4 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku - Prawo wodne (Dz. U z 2005 roku Nr 239, poz. 2019 ze zm.), uchylił w całości zaskarżoną decyzję i umorzył postępowanie pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że decyzją z dnia [...] roku, znak: [...], organ pierwszej instancji po rozpatrzeniu wniosku złożonego w dniu 5 września 2006 roku przez K. U. i R. U. odmówił udzielenia pozwolenia wodnoprawnego na montaż małej elektrowni wodnej MEW na jazie w miejscowości Z. na rzece W. oraz korzystanie z wody do celów energetycznych. Organ pierwszej instancji uzasadnił, że założenia wniosku przewidując okresowe piętrzenie wody w prawym świetle jazu poprzez zastawienie jego zastawek oraz krat pionowych i poziomych w lewym świetle utrudniałyby migrację ryb. Działania takie naruszały przepis art. 38 ust. 3 pkt 3 Prawa wodnego, nie zapewniając warunków do bytowania ryb i innych organizmów wodnych w warunkach naturalnych, umożliwiających ich migrację. Tym samym w ocenie Starosty T. planowane przedsięwzięcie naruszało zasadę zrównoważonego rozwoju (art. 63 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy) dopuszczając, aby budowla piętrząca wodę utrudniała migrację ryb. W konkluzji organ pierwszej instancji stwierdził, że uniemożliwienie migracji ryb poprzez wykonanie krat w jednym świetle jazu i zastawianie drugiego światła szandorami stanowiło naruszenie przepisu art. 125 pkt 3 Prawa wodnego, a montaż tylko jednej turbiny nie zapewniającej wykorzystania całego potencjału hydroenergetycznego był podstawą do odmowy udzielenia pozwolenia wodnoprawnego na podstawie przepisu art. 126 ust. 2 ustawy.- Prawo wodne.