Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Lu 515/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (spr.),, Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Protokolant specjalista Iwona Lachowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi E.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej wraz z odsetkami w 10% zryczałtowanym podatku dochodowym od sprzedaży nieruchomości za 2000 r. - oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Lu 515/06

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] marca 2006 r., która odmawiała E.L. umorzenia zaległości podatkowych w wysokości 6 437, 50 zł z odsetkami z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości za 2000 r. Organ ustalił, że skarżąca uzyskała środki w 2000r. z tytułu sprzedaży wraz z mężem spółdzielczego własnościowego prawa do garażu oraz udziału w nieruchomości gruntowej. Uzyskane środki pozwalały podatnikowi na uregulowanie zobowiązania podatkowego z tytułu sprzedaży. Wbrew złożonemu oświadczeniu, E.L. nie przeznaczyła na cele mieszkaniowe kwoty uzyskanej ze sprzedaży prawa do garażu. Twierdzenia E.L. / do zawarcia umów miała być przymuszona, całą kwotą uzyskaną ze sprzedaży miał zadysponować wyłącznie mąż, jedynie on może ponosić odpowiedzialność za powstanie zaległości podatkowych z odsetkami / nie wskazują na zaistnienie nadzwyczajnych zdarzeń. Konflikt z mężem na tle majątkowym nie był obiektywną przeszkodą w uiszczeniu podatku. Wbrew stanowisku skarżącej, nie było obiektywnych przeszkód do odmowy podpisania umów sprzedaży, zawieranych przed notariuszem. Organ przyznał, że obecna sytuacja życiowa, majątkowa skarżącej jest trudna. Jedynym źródłem jej dochodu jest renta w kwocie netto 353, 71 zł miesięcznie. Utrzymuje uczącą się córkę, której stypendium socjalne wynosi 140 zł miesięcznie. Aktualnie do majątku E.L. skierowane jest sądowe postępowanie egzekucyjne / między innymi do prawa do lokalu, które zajmuje skarżąca /. Oceniając te okoliczności sprawy organ stanął na stanowisku, ze nie wyczerpują one przesłanki ważnego interesu podatnika. Powstanie zaległości podatkowej nie było wynikiem nadzwyczajnych, losowych zdarzeń, niezależnych od postawy podatnika. Także obecna, trudna sytuacja podatnika nie jest wynikiem takich nadzwyczajnych zdarzeń. Jest rezultatem niepowodzeń gospodarczych, życiowych podatnika. Ważny interes podatnika należy oceniać według obiektywnych kryteriów. Nie ma prawnego znaczenia subiektywne przekonanie podatnika. Umorzenie zaległości podatkowej nie znajduje też uzasadnienia w interesie publicznym. Bezpośrednim celem instytucji umorzenia zaległości podatkowych nie jest ochrona rodziny. Temu celowi służą inne, bardziej efektywne instytucje prawne. Podsumowując, organ stwierdził brak przesłanek, które wymienia art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Organ wskazał też, że zastosowanie instytucji umorzenia zaległości podatkowej jest pozostawione uznaniu administracyjnemu. Organ nie ma obowiązku zastosowania rozważanej ulgi nawet, gdy stwierdzi istnienie jednej z przesłanek z art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Na poparcie swego stanowiska wskazał na orzeczenia w sprawach: I SA/Bd 46/05,I SA/Kr 2430/00, I SA/Kr 983/98.