Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Lu 859/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (spr.), Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Referent Małgorzata Poniatowska-Furmaga, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie skierowania do domu opieki społecznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r., Nr [...], wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej na podstawie art. 3, art. 8, art. 51, art. 97 ust. 1 i ust. 5, art. 104 ust. 4, art. 106, art. 109 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 ze zm.), art. 9 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 1994 r. Nr 111, poz. 535 ze zm.), art. 108 K.p.a., Uchwały Nr XXIX/155/2004 Rady Miejskiej z dnia 2 grudnia 2004 r. w sprawie ustalenia zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w Środowiskowym Domu Samopomocy oraz zarządzenia nr 55 Burmistrza z dnia [...] maja 2004 r. w sprawie upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach należących do właściwości gminy, T.B. został skierowany do Środowiskowego Domu Samopomocy na okres próbny od dnia 3 lipca 2006 r. do dnia 31 lipca 2006 r. oraz zwolniony z odpłatności za usługi.

Odwołanie od tej decyzji złożył T.B. Wskazał, iż brak jest w niej wskazania sposobu dotarcia z miejsca zamieszkania do domu pomocy społecznej i powrotu stamtąd, a odwołujący się nie jest w stanie samodzielnie przebyć tej drogi. Stąd też, jego zdaniem, decyzja ta jest wadliwa i podlega stwierdzeniu nieważności na podstawie przepisu art. 156 §1 pkt 7 k.p.a.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00