Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Kr 2472/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie AWSA Wojciech Jakimowicz (spr.) AWSA Janusz Kasprzycki Protokolant Joanna Kłos po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2006 r. w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 czerwca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 26 czerwca 2002 r., sygn. akt: Kol. Odw. [...] po rozpatrzeniu odwołania T. K. od decyzji Kierownika Filii Nr 1 Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej nr [...] z dnia [...] 2002r. odmawiającej przyznania zasiłku celowego na żywność, odzież, obuwie oraz wydatki mieszkaniowe, działając na podstawie art. 1 ust. 1, art. 1 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz.U z 1998 r., Nr 64 poz. 414 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że organ pierwszej instancji odmówił udzielenia T. K. zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup żywności, odzież, obuwie oraz wydatki mieszkaniowe. Uzasadniając swoją decyzję Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej stwierdził, że skarżący nie posiada ograniczeń w podjęciu zatrudnienia oraz nie przedstawia żadnych dowodów na potwierdzenie poszukiwania pracy. Nie posiada karty aktywności zawodowej, która wskazywałaby na aktywne poszukiwanie zatrudnienia, nie podejmuje również żadnych uzgodnień z tym związanych, nie korzysta z ofert giełdy pracy. W okresie ostatnich 10 lat skarżący nie podjął żadnych starań w celu zdobycia zawodu i podniesienia swoich kwalifikacji, co prowadziłoby do zadbania o środki utrzymania na przyszłość, nie przedstawił też żadnego dowodu świadczącego o aktywnym poszukiwaniu pracy. Na przestrzeni lat utrzymywał się wyłącznie ze środków pomocy społecznej oraz regularnej pomocy matki. Matka również w całości pokrywa opłaty mieszkaniowe. Od 10 lat podczas korzystania z pomocy społecznej był wielokrotnie informowany przez pracownika socjalnego o zasadach przyznawania świadczeń. Okoliczność ta nabiera szczególnego znaczenia w kontekście wyznaczonego w ramach obowiązującej procedury zakresu współdziałania skarżącego z pracownikiem socjalnym, ponieważ w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o pomocy społecznej stanowić może podstawę odmowy przyznania świadczenia. Ośrodek powołał się też na to, że z racji niewielkich środków finansowych zmuszony jest w pierwszej kolejności zabezpieczać potrzeby osób niepełnosprawnych, rodzin wielodzietnych i wszystkich tych, którzy z powodu swojego kalectwa i stanu zdrowia nie są w stanie zapewnić środków na utrzymanie rodziny.