Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Kr 2057/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Niecikowski (spr) Sędziowie WSA Renata Czeluśniak WSA Grażyna Firek Protokolant Grażyna Grzesiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję Wojewody z dnia 15 lipca 2003 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania I uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej kwotę 305 zł (trzysta pięć złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania .

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...].05.2003 r. (znak: : [...]) Prezydent Miasta działając na podstawie art. art. 151 § 1 pkt. 1, 150 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt. 4 i art. 104 kpa po rozpoznaniu sprawy wznowionej na żądanie A. F. postanowieniem z dnia [...].09.2002 r., a rozstrzygniętej decyzją o pozwoleniu na budowę z dnia [...].11.2001 r. Nr [...], (znak: [...]) dotyczącej zamierzenia budowlanego pod nazwą: budynek mieszkalno-usługowy wraz z miejscami parkingowymi oraz infrastrukturą techniczną na terenie działki nr [...] obr. [...] przy ul. [...]-ul. [...] w K. -odmówił uchylenia decyzji nr [...].

Odwołanie A. F. nie zostało uwzględnione i Wojewoda decyzją z dnia 15.07.2003 r. (znak: [...]) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję podnosząc w uzasadnieniu, że w postępowaniu dotyczącym udzielenia pozwolenia na budowę budynku nie brała udziału A. F. współwłaścicielka działki nr [...], nie graniczącej bezpośrednio z terenem inwestycji tj. działką [...]. Zgodnie zatem z przyjętym stanowiskiem w orzecznictwie, uznani przez organ administracji za strony postępowania zostali właściciele działek bezpośrednio sąsiadujących z działką, której dotyczy zamierzona inwestycja. Uwzględniony został ich interes prawny w rozumieniu przepisów ustawy prawo budowlane art. 5 ust. 6. Odmowa uchylenia decyzji jest zatem prawidłowa ponieważ nie potwierdziła się przesłanka art. 145 § 1 pkt. 4. Niezależnie od powyższego we wznowionym postępowaniu przeanalizowane zostały podnoszone zarzuty wynikające z ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich. Nie stwierdzono naruszenia przepisów rozporządzenia w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w zakresie zacieniania czy też przesłaniania pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych na pobyt ludzi (§ 13, § 57 i § 60). Budynek mieszkalno-usługowy został tak zlokalizowany na działce, tak że nie następuje zacienianie obiektów sąsiednich w świetle ww. przepisów. Niezgodność inwestycji objętej zaskarżoną decyzją, z przeznaczeniem terenu określonym w obowiązującym w dacie wydania decyzji miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego dla miasta Krakowa nie została potwierdzona po analizie akt. Teren objęty inwestycją nie był jak twierdzi skarżąca, terenem zabudowy mieszkaniowej - M4, lecz obszarem zabudowy mieszkaniowo-usługowej - M3U a przeznaczenie tego terenu określone zostało jako zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna z usługami (o intensywności 1,0-1,5), co zdecydowanie różni się od obszaru mieszkaniowego M 4 (o intensywności do 0,4).