Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Ke 280/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Krzysztof Czarnecki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi W.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Ke 280/06

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. wpłynął wniosek W. R. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez syndyka masy upadłości i nadzorcę sądowego. Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym brak jest podstaw do objęcia podatkiem VAT czynności syndyka i nadzorcy sądowego. W ocenie wnioskodawcy znajduje to uzasadnienie w tym, iż działając jako syndyk bądź nadzorca nie prowadzi on pozarolniczej działalności gospodarczej ani nie wykonuje wolnego zawodu, pełni swą funkcję na podstawie wyznaczenia przez sąd, któremu (jak również sędziemu komisarzowi) podlega, odpowiada osobiście za wyrządzone szkody. Podporządkowanie sądowi powoduje, iż brak w jego działaniach cechy samodzielności. Nie można także przyjąć, iż syndyk czy nadzorca sądowy świadczą usługi, brak jest bowiem odbiorcy tych usług. W ocenie wnioskodawcy działając jako syndyk wykonuje on szczególnego rodzaju egzekucję należności wierzycieli, co zbliża jego czynności do czynności wykonywanych przez komornika, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W postanowieniu z dnia [...], nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego w B., działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), stwierdził, iż stanowisko podatnika nie jest prawidłowe. Uzasadniając swą interpretację organ pierwszej instancji podniósł po pierwsze, iż syndyk prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś o zamiarze wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy świadczy chociażby fakt posiadania odpowiedniej licencji uprawniającej do wykonywania powierzonej funkcji, jak również stała gotowość do podjęcia czynności. Pełnienie funkcji w postępowaniu upadłościowym powierza syndykowi sąd w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości, zaś zakres jego czynności precyzuje ustawa. Sąd orzeka także o wynagrodzeniu syndyka, pokrywanego z masy upadłości, a także o zwrocie wydatków. Sąd działa w tej sytuacji jako organ władzy. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego pomiędzy sądem a syndykiem nie istnieje również stosunek prawny, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie odpowiedzialności za powierzone funkcje. Syndyk dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym i nie odpowiada w sprawach dotyczących masy upadłości. Ryzyko gospodarcze czynności prawnych, w tym zobowiązaniowych, ponosi zawsze masa upadłości. Odpowiedzialności za te czynności nie ponosi również sąd. Za wyrządzoną szkodę, zgodnie z art. 160 ust. 3 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, odpowiada zaś bezpośrednio syndyk masy upadłości. Mimo, iż przy wykonywaniu funkcji syndyk podlega ustawie i najważniejsze decyzje musi konsultować z sędzią komisarzem i radą wierzycieli, w podstawowym i zasadniczym zakresie wykonywania swoich obowiązków jest w pełni samodzielny. Sąd powołuje syndyka i określa jego wynagrodzenie, którego kosztów jednak nie pokrywa. W ocenie organu sąd nie jest zatem związany z syndykiem więzami tworzącymi stosunek prawny, jaki istnieje pomiędzy zlecającym a zleceniobiorcą w zakresie wynagrodzenia, warunków pracy oraz odpowiedzialności zleceniodawcy, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji winien podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.