Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 grudnia 2006 r., sygn. III SA/Gd 485/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka / spr. / Sędziowie: WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz WSA Alina Dominiak Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi "A" w G. na decyzję Wojewody [...] z dnia 2 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie zameldowania na pobyt stały oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 7 marca 2005 r. nr [...] Prezydent Miasta [...], na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 47 ust. 2 w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 87, poz. 960 ze zm.) w zw. z art. 3 pkt 11 lit c ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych, pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198 ze zm.) odmówił zameldowania B. i Z. M. na pobyt stały w budynku letniskowym usytuowanym na działce [...] Pracowniczego Ogrodu Działkowego [...] przy ul. [...] w G.

W uzasadnieniu w/w decyzji organ I instancji wskazał, iż zameldowanie służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu; przy zameldowaniu należy zaś przedstawić potwierdzenie pobytu w lokalu dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem do lokalu oraz do wglądu dokument potwierdzający do niego tytuł prawny. W sytuacji gdy brak jest potwierdzenia pobytu w lokalu przez osoby do tego uprawnione lub zgłoszone dane budzą wątpliwości organ rozstrzyga kwestię zameldowania w oparciu o art. 47 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Jak dalej podał Prezydent Miasta [...] w przedmiotowej sprawie z wnioskiem o zameldowanie w budynku letniskowym na działce nr [...] Pracowniczego Ogrodu Działkowego [...] w G. wystąpił Z. M., wskazując iż zamieszkuje w nim od 1996 r. W ocenie organu adres wskazany przez stronę nie odpowiada wymogom określonym w art. 9b ust. 2 w/w ustawy i tym samym należało wydać decyzję odmawiającą zameldowania. Po rozpatrzeniu odwołania od w/w rozstrzygnięcia, decyzją z dnia 11 kwietnia 2005 r. nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 47 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.