Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Gd 714/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi B. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 marca 2002 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Miejsko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 22 lutego 2002 r. nr [...].

Uzasadnienie

Kierownik Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dnia 22 lutego 2002r. nr [...], powołując się na przepisy art. 27 u. 1, 2,3 i art. 43 u. 1 oraz art. 46 ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. (t.j. D.U. 64/1998 poz. 414 z późno zmianami)), zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej z 1990r., odmówił B. R. przyznania świadczenia z pomocy społecznej w postaci zasiłku stałego. Decyzja ta stała się ostateczna wskutek utrzymania jej w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 29 marca 2002r. nr [...]. Organy pomocy społecznej obu instancji wskazały w uzasadnieniach swych rozstrzygnięć, że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek przyznania zasiłku stałego określonych w art. 27 ustawy o pomocy społecznej, gdyż opiekuje się swym niepełnosprawnym bratem, a nie dzieckiem, a jedynie opieka nad dzieckiem uprawniałaby ją do uzyskania prawa do zasiłku stałego. Skargę na decyzję organu odwoławczego wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego B. R., podnosząc, że jej brat został całkowicie ubezwłasnowolniony i skarżącą ustanowiono jego opiekunem prawnym. Od 1997r. skarżąca i jej brat są sierotami i od tamtego czasu pełni ona dla brata także rolę matki. Odmowa przyznania zasiłku stałego spowodowała, że skarżąca i jej brat znaleźli się w niedostatku. Z akt administracyjnych dołączonych do akt sprawy wynika, że brat skarżącej T. R. urodził się w 1976r. i został uznany za niezdolnego do samodzielnej egzystencji z powodu zespołu Downa.