Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Gd 488/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W deklaracji podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r. Przedsiębiorstwo Budowlano-Architektoniczne A M. K. wykazało podatek naliczony do odliczenia w kwocie 177.135 zł, podatek należny w wysokości 286.388 zł oraz kwotę zapłaty do urzędu 109.253 zł.

W wyniku przeprowadzonej u podatnika kontroli skarbowej decyzją z dnia 13 września 2005 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r. w wysokości 158.753 zł.

Powyższe było konsekwencją nieuznania za koszty uzyskania przychodów wydatków w łącznej kwocie 225.000 zł, ujętych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie faktur z dnia 29 grudnia 2000 r. nr [...] na kwotę netto 180.000 zł (VAT 39.600 zł) i nr 100/200 na kwotę netto 45.000 zł (VAT 9.900 zł), wystawionych przez PHU B P. Ś. za usługi transportowe, uznając w tym zakresie za grudzień 2000 r. księgę podatkową PBA A za nierzetelną. Faktura nr [...] została wystawiona za usługę specjalistycznego transportu samochodowego - stałą obsługę transportową od stycznia 2000 r. do grudnia 2000 r., świadczoną samochodami ciężarowymi typu TIR wraz z załadunkiem, rozładunkiem i opakowaniem towarów na podstawie umowy z dnia 3 stycznia 2000 r. o świadczeniu stałych usług transportowych i stałej współpracy zawartej między PBA A a PHU B. Zgodnie z tą umową usługi transportowe świadczone specjalistycznym sprzętem firmy B- w okresie od 3 stycznia do 31 grudnia 2000 r. obejmować miały stałą obsługę potrzeb transportowych firmy PBA A w zakresie przewozów materiałów budowlanych i konstrukcji budowlanych na terenie inwestycji prowadzonych przez zlecającego, pomiędzy tymi inwestycjami oraz pomiędzy siedzibą firmy (magazynem) i miejscem inwestycji a dostawcami materiałów budowlanych z terenu całego kraju (w tym przewozów ponadgabarytowych i ponadskrajniowych jezdnych ładunków maszyn i materiałów budowlanych). Powyższe usługi miały być świadczone w sposób ciągły, na każdorazowe zapotrzebowanie zlecającego, a ich harmonogram miał być ustalany telefonicznie - w celu uzgadniania terminów i miejsc przewozów zleceniobiorca zobowiązał się pozostawać w stałym kontakcie ze zleceniodawcą. Za świadczoną współpracę przysługiwać miało stałe miesięczne zryczałtowane wynagrodzenie w kwocie 15.000 zł netto, natomiast faktura VAT miała być wystawiona przez firmę B- po upływie okresu świadczonych usług w dniu 29 grudnia 2000 r. Faktura nr [...] została wystawiona za usługę specjalistycznego transportu samochodami ciężarowymi w związku z realizacją budowy budynku [...] w G. - transport z terenu całego kraju wraz z dojazdem. Powyższa usługa miała być świadczona na podstawie aneksu z dnia 16 października 2000 r. do umowy z dnia 3 stycznia 2000 r. Zgodnie z treścią aneksu zakres umowy uległ zwiększeniu o dodatkowe wynagrodzenie dla firmy B- poza ryczałtowym miesięcznym wynagrodzeniem, w kwocie 45.000 zł netto za okres od 16 października do 29 grudnia 2000 r., które miało być płatne po zakończeniu trwania usługi. W ocenie organu kontroli skarbowej przedłożona wraz z aneksem umowa oraz wystawione na jej podstawie faktury nie odzwierciedlają stanu faktycznego. O tym, iż wystawienie faktur miało na celu jedynie podwyższenie kosztów oraz odliczenie podatku od towarów i usług świadczy okoliczność, że rozliczenie między stronami miało zgodnie z umową nastąpić po upływie roku, co zważywszy na rozmiar kosztów (15.000 zł miesięcznie) ponoszonych przez B- nie brzmi wiarygodnie i nie jest praktykowane w obrocie gospodarczym. Ponadto w dniu podpisania umowy (3 stycznia 2000 r.) kontrolowany nie posiadał wiedzy na temat ilości i rozmiaru zleceń, jakie jego firma realizowała w tym roku, nie istniała zatem potrzeba zabezpieczenia usług transportowych z tak dużym wyprzedzeniem (wszystkie umowy były podpisane w ciągu 2000 r., nie było kontynuacji prac wszczętych w poprzednim roku). Podkreślenia wymaga też, iż PBA A w badanym okresie osiągało przychody ze sprzedaży usług budowlanych i remontowych, które w głównej części były realizowane przez podwykonawców, zatrudnianych zależnie od bieżących potrzeb. W toku kontroli dwukrotnie zwrócono się do kontrolowanego z pisemnym zapytaniem, jakie konkretnie ładunki były przewożone w ramach usług świadczonych przez B- ze wskazaniem faktur zakupu. Kontrolowany udzielił jedynie zdawkowej odpowiedzi, że dotyczyło to różnego rodzaju towarów zakupionych na przełomie 12 miesięcy od stycznia 2000 r. do 31 grudnia 2000 r. oraz że firma B- wykonywała usługi transportowe związane z pracami budowlanymi. Na pytanie o formę płatności za faktury wystawione przez ww. podmiot kontrolowany udzielił pisemnej odpowiedzi, że były to płatności gotówkowe, nie okazał jednak potwierdzających ten fakt dokumentów pomimo wezwania z dnia 30 maja 2005 r. Analiza faktur zakupu towarów handlowych dokonanych w 2000 r. przez kontrolowanego wskazuje, że zakupy te były w zasadniczej większości dokonywane w trójmiejskich hurtowniach, a w niektórych przypadkach na terenie województwa pomorskiego. Jedyne zakupy dokonane poza ww. terenem dotyczą faktur nr [...] za zakup 23 okien w firmie C. z R. i nr [...] za zakup drzwi od firmy D s.c. ze Ś. oraz faktury za zakup materiałów budowlanych w W., wystawionej przez firmę E Sp. z o.o., jednakże do tej faktury odnosi się zakup usługi transportowej w F Sp. z o.o. w W. W związku z tym organ pierwszej instancji stwierdził, że wśród faktur zakupu towarów handlowych ujętych w ewidencji księgowej kontrolowanego brak faktur zakupu towarów z terenu całego kraju, a także brak zakupów towarów w takich ilościach, że do ich transportu celowe byłoby użycie samochodów typu TIR, czy innego specjalistycznego sprzętu. W dalszej części uzasadnienia organ pierwszej instancji wskazał, że analiza zapisów dotyczących kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów firmy PBA A za 2000 r. wykazała, iż do kosztów uzyskania przychodu tego roku zaliczono wydatki związane z zakupem usług transportowych od innych podmiotów niż B-, na podstawie 30 wystawionych przez nie faktur (wymienionych przez organ). Ponadto kontrolowany posiadał w badanym okresie własny samochód ciężarowy marki Mercedes-Benz typ 100, a także wykorzystywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie leasingu operacyjnego samochód ciężarowy Mercedes - typ ML 320. Organ pierwszej instancji podał również za Naczelnikiem Urzędu Skarbowego (pismo z dnia 11 maja 2005 r.), że wystawca spornych faktur P. Ś. posiada otwarty obowiązek podatkowy, lecz za cały rok 2000 - w tym również za grudzień 2000 - nie składał deklaracji VAT-7, a kilkakrotne próby nawiązania z nim kontaktu nie powiodły się (nie reaguje na wezwania, nie odbiera przesyłek poleconych, nie przebywa pod wskazanym adresem). Nadto z informacji uzyskanych od ww. organu za pośrednictwem Urzędu Skarbowego (pisma z dnia 12 marca 2004 r. i 16 sierpnia 2004 r.) zgodnie z oświadczeniem P. Ś., złożonym w trakcie kontroli podatkowej za 1999 r., w latach 1998 i 2000 nie wykonywał on czynności opodatkowanych i nie wystawiał faktur VAT. Ponadto na podstawie danych CEPIK ustalono również, iż na nazwisko P. Ś. oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie zarejestrowano samochodów typu TIR ani pojazdów specjalistycznych. Konsekwencją nieuznania za koszty poniesione w celu uzyskania przychodów spornej kwoty 225.000 zł było stwierdzenie, iż podatek VAT w kwocie 49.500 zł, wynikający z zakwestionowanych faktur za usługi transportowe, nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego.