Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wr 810/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant: Agnieszka Mazurek Po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2006 r. przy udziale sprawy ze skargi B. i Z. (małżonków) W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. o d d a l a s k a r g ę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] Z. W. składając korektę zeznania rocznego PIT-36 za 2002 r. wniósł o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym w kwocie [...], w związku ze zwiększeniem się kosztów celnych spowodowane decyzją Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...] Nr [...], wnosząc jednocześnie o przekazanie tej kwoty na konto Izby Celnej we W.

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art. 207 i art. 233 § 1 Ordynacji podatkowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...] odmawiającą Z. i B. W. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie [...].

Wskazał organ na ustalony stan faktyczny, wg którego strona w złożonej korekcie zeznania rocznego za 2002 r. skorygowała wysokość kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną przez Z. W. działalnością gospodarczą o kwotę [...], będącą wysokością długu celnego dotyczącego 2002 r., ustalonego decyzją Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...], która była następstwem uznania zgłoszenia celnego z dnia [...] (świadectwo pochodzenia [...] nr [...]) za nieprawidłowe w części dotyczącej preferencji, zastosowanej stawki celnej, wymiaru należności celnych i podatkowych, tzn. uznania, że podatnik w czasie odprawy celnej zastosował obniżoną stawkę celną ([...]) z tytułu pochodzenia towaru z Unii Europejskiej, bowiem postępowanie celne wykazało, że importowane towary nie pochodzą z krajów Unii, w związku z czym należało zastosować stawkę 22%. Podkreślił także, że strona w 2002 r. prowadziła księgi rachunkowe (handlowe) i dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązana była ewidencjonować koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zaliczyła w koszty 2002 r. cła, którego wysokość określona została dopiero w decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...]. Organ II instancji utrzymując w mocy decyzję organu I instancji wskazał na przepis art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej ograniczający możliwość skorygowania uprzednio złożonej deklaracji, a także przepisy art. 75 § 2 pkt 1 lit.a) Ordynacji i stwierdził, że złożona przez stronę korekta zeznania podatkowego za 2002 r. spełnia warunki z art. 75 § 3 Ordynacji, w związku z czym organ I instancji prawidłowo potraktował wniosek strony o stwierdzenie nadpłaty. Podzielił organ odwoławczy stanowisko organu I instancji, że naliczony decyzją Naczelnika Urzędu Celnego dług celny dotyczy wprawdzie roku 2002, ale w tym roku nie było możliwe zarachowanie go w koszty, gdyż podatnik o ciążącym na nim obowiązku uiszczenia długu celnego w tej wysokości nie wiedział, dowiedział się dopiero w 2005 r., a wobec tego koszt w postaci długu celnego jest potrącany dopiero w 2005 r., na mocy przepisu art. 22 ust. 5 ustawy. Przeanalizował organ treść przepisu art. 22 ust. 5 ustawy, stwierdzając, że organ I instancji wskazał rok 2005 jako rok poniesienia wydatku, jednakże jeżeli podatnik uiścił dług dopiero w 2006 r., jego potrącenie mogłoby nastąpić dopiero w tym roku, w którym koszt został faktycznie poniesiony. Odwołał się także organ do art. 24 ust.1 ustawy, podkreślając, że strona nie zmieniła złożonego sprawozdania finansowego za 2002 r., a wyliczenie dochodu wykazanego w zeznaniu PIT-36 złożonym [...] jest zgodne z danymi wynikającymi ze sprawozdania.