Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2006 r., sygn. III SA/Wr 54/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Józef Kremis Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant: Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 listopada 2006 r. sprawy ze skargi H. G. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobyt stały I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza P. z dnia [...] Nr [...]; II. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; III. określa, że decyzje wymienione w pkt I nie mogą być wykonane.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] (Nr [...]), wydaną na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.), działający z upoważnienia Burmistrza P., Dyrektor Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Gminy, orzekł o wymeldowaniu H. G. z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. B. [...] w P.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji powołał się na zeznania wnioskodawcy - Ł. G. potwierdzone przez jego matkę - R. G., że H. G. opuścił mieszkanie przy ul. B. [...] dobrowolnie, zabierając swoje rzeczy osobiste i nie mieszka w nim od marca 2004 r. Powołał się także na ustalenia Komisariatu Policji w P. wskazujące, że H. G. w lokalu przy ul. B. [...] w P. nie mieszkał przed tymczasowym aresztowaniem oraz, że po wyjściu z aresztu w nim także nie zamieszkał, przebywa w J. G. Nie dał natomiast wiary oświadczeniom H. G., iż nie opuścił miejsca stałego pobytu i że nadal są w nim jego rzeczy osobiste.

Zdaniem organu, sytuacja H. G. odpowiada dyspozycji art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, dlatego dalsze zameldowania strony na pobyt stały w lokalu przy B. [...] w P. byłoby utrzymywaniem fikcji meldunkowej w rejestrach ewidencji ludności. Natomiast podnoszona przez stronę okoliczność dożywotniego zagwarantowania prawa do zamieszkiwania w tym lokalu, nie ma w istniejącym stanie faktycznym i prawnym znaczenia dla rozstrzygnięcia.