Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. IV SA/Wa 1608/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie sędzia WSA Izabella Janson (spr.), asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Dorota Kozub, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2006 r. sprawy ze skargi I. R., E. R., M. R. i R. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania - skargę oddala -

Uzasadnienie

Prezydent W., po rozpatrzeniu wniosku E. R., decyzją z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] odmówił wymeldowania B. M. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w W.

W uzasadnieniu Prezydent W. podał, że przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało, iż B. M. nabyła w dniu 27 lutego 1998 r. udziały wynoszące 6/192 części nieruchomości w budynku przy ul. [...] w W. W ramach nabytych udziałów B. M. miała prawo do korzystania z lokalu nr [...] w tym budynku. W dniu 4 marca 1998 r. B. M. dokonała zameldowania na pobyt stały w lokalu nr [...] przy ul. [...] w W. W dniu 6 kwietnia 2001 r. sprzedała swoje udziały D. R. Po śmierci D. R. spadek po nim z mocy ustawy nabyła żona oraz dzieci (akt notarialny z dnia [...].02.1998 r. Repertorium [...] i z dnia [...].04.2001r. Repertorium [...] oraz postanowienie Sądu z dnia [...].11.2OO2r. sygn. akt [...]). Jednocześnie Prezydent W. podniósł, że w trakcie postępowania dowodowego ustalono, iż B. M. nie mieszka w lokalu nr [...] przy ul. [...] w W., ponieważ od lutego 2003 r. przebywa w Areszcie Śledczym w W. przy ul. [...]. Postępowanie dowodowe przeprowadzone przez Prezydenta W. wykazało również, że B. M. do czasu zatrzymania zamieszkiwała i posiadała swoje rzeczy w lokalu nr [...] przy ul. [...] w W. Dlatego też, Prezydent W. uznał, że B. M. wprawdzie nie zamieszkuje w miejscu stałego pobytu, ale nie opuściła lokalu dobrowolnie, bowiem została zatrzymana w tym mieszkaniu przez policję, a następnie osadzona w areszcie śledczym. Podniósł również, że przebywanie osoby w areszcie śledczym należy traktować jako stan przejściowy, który nie powoduje utraty dotychczasowego miejsca zamieszkania, w którym koncentrowała swoje życie osobiste.