Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 listopada 2006 r., sygn. II SA/Wa 1284/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Asesorzy WSA Janusz Walawski, Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2006 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej - oddala skargę

Uzasadnienie

II SA/Wa 1284/06

UZASADNIENIE

Prezes Rady Ministrów, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2006 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] maja 2006 r. odmawiającą przyznania panu W. J. renty specjalnej. W uzasadnieniu organ podniósł, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. nr 39. poz. 353 z późn. zm.) jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepis ten nie precyzuje warunków jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być przyznana w trybie tego przepisu. W związku z powyższym każdy wniosek jest wnikliwie rozpatrywany i oceniany pod kątem występowania okoliczności mogących uzasadniać potraktowanie sprawy w sposób szczególny. Przy rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczeń specjalnych sytuacja bytowa wnioskodawców brana jest pod uwagę, jednak nie stanowi jedynego kryterium przyznawania tych świadczeń. Świadczenie specjalne może być przyznane osobie niezdolnej do pracy z uwagi na wiek lub stan zdrowia, znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, o ile w sprawie występują też inne okoliczności, wskazujące na jej szczególny charakter. Mogą to być m.in. wybitne zasługi wnioskodawcy w jakiejś dziedzinie albo szczególne zdarzenia losowe. Prezes Rady Ministrów wskazał, że W. J. urodzony w roku 1963, w uzasadnieniu wniosku o przyznanie renty podał, że pracował jako [...] w [...] i w dniu [...] listopada 1989 r. uległ wypadkowi komunikacyjnemu w pracy, doznając licznych obrażeń, których skutki odczuwa do dzisiaj a jego stan zdrowia stale się pogarsza. Komisja lekarska uznała wnioskodawcę za częściowo (okresowo) niezdolnego do pracy i w 1999 r. w wyniku kolejnego badania, W. J. uznany został za osobę całkowicie zdolną do pracy. W związku z tym ZUS wstrzymał wypłatę renty. Pan W. J. odwołał się od tego wyroku, ale odwołanie to oraz apelacja od wyroku Sądu Okręgowego w T. zostały oddalone (wyrok Sądu Apelacyjnego z [...].08.2000 r.), a skarga kasacyjna została odrzucona, zdaniem wnioskodawcy, z naruszeniem przepisów Konstytucji RP. Ponieważ, w ocenie wnioskodawcy, stan jego zdrowia stale się pogarszał, złożył do ZUS wniosek o przywrócenie prawa do renty. Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z [...] sierpnia 2004r. ponownie uznany został za zdolnego do pracy. Sąd Okręgowy oddalił odwołanie strony od decyzji ZUS odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Apelacja od wyroku tego sądu złożona została w dniu [...] listopada 2005 r. Wnioskodawca powołuje się na dramatyczną sytuację bytową swojej rodziny. Obydwoje z żoną są osobami bezrobotnymi, w 2002 r. strona ukończyła LO dla dorosłych, ale nie pomogło to w znalezieniu zatrudnienia. Na utrzymaniu mają dwóch synów, a środki otrzymywane z opieki społecznej nie pokrywają podstawowych potrzeb. Pan W. J. nadesłał do organu orzeczenie uznające go za inwalidę III grupy (częściowa niezdolność do pracy) w latach 1990-1999 w związku z wypadkiem. Z dodatkowych dokumentów nadesłanych przez Pana W. J. wynika m.in., że zarejestrował się jako osoba bezrobotna w 1997 r. (wcześniej pobierając rentę pracował na 3/4 etatu). Wyrejestrowany został (na 20 dni) w 1999 r. i od tego czasu nadal zarejestrowany jest jako osoba bezrobotna, w tym od stycznia 2000 r. do lutego 2001 r. otrzymywał zasiłek dla bezrobotnych. Nadesłał też fotokopie świadectw pracy potwierdzające zatrudnienie w okresach (od ukończenia ZSZ): [...].08.1982-[...].04.1985, w tym do roku 1983 ZSW stosunek pracy rozwiązany na mocy porozumienia stron, [...].05.1985-[...].10.1986 (wypowiedział umowę pracownik, bez okresu wypowiedzenia), [...].11.1986-[...].02.1987 (wypowiedział zakład pracy), [...].05.1987-[...].09.1987 (wypowiedział umowę pracownik), [...].10.1987-[...].05.1990 kierowca ( stosunek pracy rozwiązany został w związku z przejściem na rentę), [...].01.1992 do [...].04.1997 r. na 3/4 etatu jako [...] (stosunek pracy rozwiązany na mocy porozumienia stron). Wnioskodawca nadesłał też wyroki sądowe, z których wynika, że biegli sądowi uznali, że obrażenia doznane w roku 1989 uległy zagojeniu i od 1999 r. nie powodują niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami tj. [...], z czym wnioskodawca się nie zgadza. W okresie gdy nie pobierał renty utrzymywał się z zasiłków z opieki społecznej, ponadto bezrobotna żona "dorabia" w okresie letnim u okolicznych rolników. Wnioskodawca jest posiadaczem gospodarstwa rolnego o pow. 1,25 ha, ale, jak podaje, powierzchnia tej działki nie pozwala na utrzymanie się i dlatego ziemię uprawia sąsiad i płaci podatki (nie podaje ile otrzymuje za dzierżawę).