Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. III SA/Wa 3138/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2006 r. sprawy ze skargi C. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za listopad 2003 r. 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] 2) określa, że decyzje których nieważność stwierdzono nie podlegają wykonaniu w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania C. SA z siedzibą w W., od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z [...] maja 2004 r. określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za listopad 2003 r., uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Spółka zarzuciła m.in. naruszenie art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej podnosząc, że zebrany przez organ odwoławczy materiał dowodowy pozwalał na wydanie decyzji merytorycznej. Brak rzetelności w postępowaniu organu pierwszej instancji nie może być przesłanką do przekazania sprawy do ponownego rozpoznania na podstawie art. 233 § 2 Ordynacji.

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 2048/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę C. SA z siedzibą w W. Sąd po przedstawieniu analizy regulacji zawartej w art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej podał, że podatkowy organ odwoławczy podkreślił, iż uchylone rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji zapadło bez wyjaśnienia istotnej z punktu widzenia prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za listopad 2003 r., kwestii, udokumentowania transakcji sprzedaży podróżnym towarów krajowych w wolnym obszarze celnym. W ocenie organu odwoławczego, dla rozstrzygnięcia sprawy wymagane było przeprowadzenie postępowania mającego na celu zbadanie dokumentów celnych i ewentualne przeprowadzenie nowych dowodów w zakresie dotyczącym prawa do stosowania stawki 0% przy sprzedaży przez Spółkę towarów w wolnym obszarze celnym. Organ odwoławczy poddał też pod rozwagę organowi pierwszej instancji kwestię nieuznania całej wykazanej w deklaracji za badany miesiąc, kwoty podatku naliczonego. Sąd podniósł, że w odpowiedzi na skargę podkreślono, iż zaskarżona decyzja jest decyzją kasacyjną a przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia, nie zawiera rozstrzygnięcia merytorycznego, stąd wszelkie zarzuty dotyczące kwestii merytorycznych są nieuprawnione tym bardziej, że znaczna ich część została skierowana przeciw rozstrzygnięciu organu pierwszej instancji. Przedmiotem zaskarżenia zaś jest decyzja uchylająca to rozstrzygnięcie. W świetle powyższych rozważań, Sąd uznał, że zarzuty skargi, a w szczególności zarzut bezpodstawnego przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia nie znajduje uzasadnienia i dlatego skargę oddalił.