Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wa 1095/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska Sędziowie NSA Anna Łukaszewska-Macioch asesor WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant Joanna Grzyb po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Z. F. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego o wywłaszczeniu nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2005 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Budownictwa na rzecz skarżącej Z. F. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Transportu i Budownictwa, po rozpatrzeniu wniosku Z. F. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] maja 2006 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2005 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] lutego 1955 r., nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa na cele P. nieruchomości stanowiącej własność K. R. oznaczonej jako parcela [...], część o pow. [...] m2.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. orzeczeniem z dnia [...] lutego 1955 r., nr [...] orzekło o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa na cele P. m. in. nieruchomości stanowiącej własność K. R. oznaczonej jako parcela [...], część o pow. [...] m2.

W dniu 12 stycznia 2005 r. Z. F., spadkobierczyni po K. R., wniosła do Ministra Infrastruktury żądanie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] lutego 1955 r., w części dotyczącej przedmiotowej nieruchomości. W uzasadnieniu podniosła, że kwestionowane orzeczenie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 KPA, ponieważ Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. prowadziło postępowanie wywłaszczeniowe w stosunku do osoby zmarłej. K. R., który w zmarł 1951 r. nie mógł być stroną postępowania, które zostało wszczęte w 1952 r. Konsekwencją takiego działania organu było pozbawienie Z. F., wówczas małoletniego spadkobiercy K. R., możliwości obrony swoich praw, w szczególności prawa do złożenia wniosku o przyznanie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.