Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 listopada 2006 r., sygn. III SA/Łd 199/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Asesor WSA Ewa Alberciak, Protokolant Asystent sędziego Agata Brolik-Appel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2006 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...], 2. przyznaje adwokatowi S. P. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł., Plac A kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych, obejmującą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym skarżącej K. P. i kwotę powyższą nakazuje wypłacić adwokatowi S. P. z funduszów Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Uzasadnienie

III SA/Łd 199/06

UZASADNIENIE

W dniu [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. (dalej PPIS w Ł.) działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 k.p.a. i art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998r. Nr.90, poz. 575 ze zm.) wydał decyzję nr PPIS-Ch.Z.-420/127/04/05, w której odmówił stwierdzenia u K. P. choroby zawodowej obwodowego układu nerwowego wywołanej sposobem wykonywania pracy pod postacią obustronnego zespołu cieśni w obrębie nadgarstka.

W uzasadnieniu wskazano, iż podstawę wydania decyzji stanowiło orzeczenie lekarskie Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. z dnia [...] nr [...] oraz orzeczenie lekarskie jednostki orzeczniczej II stopnia - Instytutu Medycyny Pracy w Ł. z dnia [...] nr [...].

Z orzeczenia lekarskiego Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. z dnia [...] nr [...] wynika, iż analiza narażenia zawodowego, historii choroby oraz wyników wykonanych badań i konsultacji specjalistycznych nie dają podstaw do rozpoznania u skarżącej zawodowej choroby układu ruchu pod postacią obustronnego zespołu cieśni nadgarstka. Na podstawie zebranej dokumentacji ustalono, iż K. P. w latach 1990-2003 pracowała w SP ZOZ Gruźlicy Chorób i Płuc w Ł. jako starsza salowa w oddziale pediatrycznym. W zakresie jej czynności i obowiązków było m.in.: sprzątanie, mycie podłóg i związane z tym przesuwanie sprzętów, zmiana oraz pranie pościeli i bielizny itp. W wyniku przeprowadzonego wywiadu ustalono, iż ok. 5 lat temu pojawiły się dolegliwości pod postacią drętwienia i mrowienia oraz uczucia pieczenia obu rąk, bardziej nasilone w lewej kończynie górnej. W 2001 r. rozpoznano u badanej obustronny zespół cieśni nadgarstka. W styczniu 2002 r. operowano cieśń nadgarstka lewego. Przebieg pooperacyjny powikłany był tworzeniem się szeregu przerośniętych blizn z nawrotami dolegliwości bólowych. Z tego powodu K. P. była operowana jeszcze trzykrotnie. Z treści orzeczenia wynika, iż wykonane badania i konsultacje potwierdziły istnienie u skarżącej obustronnego zespołu cieśni nadgarstka, jednakże, w ocenie jednostki medycznej, charakter wykonywanej pracy na stanowisku salowej nie może być uznany za czynnik predysponujący do rozwinięcia choroby zawodowej pod postacią obustronnego zespołu cieśni nadgarstka. Zdaniem lekarza sporządzającego opinię, praca na stanowisku salowej nie wymaga wykonywania ruchów monotypowych, powtarzalnych w krótkich okresach czasu ani też przebywania w pozycji wymuszonej, co mogłoby wpływać na sumowanie się mikrourazów i w konsekwencji powodować w/w schorzenie. Dodatkowo obustronny charakter schorzenia wymagałby zaangażowania obu kończyn górnych w tym samym zakresie i wykonywania nimi takich samych czynności, a na stanowisku pracy salowej takie zagrożenie nie występuje. W ocenie Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy do zespołów cieśni nadgarstka predysponuje: