Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. III SA/Łd 342/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Asesor WSA Ewa Alberciak (spr.), Protokolant Asystent sędziego Agata Brolik-Appel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2006 roku sprawy ze skargi S. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej pod postacią trwałego ubytku słuchu oddala skargę.

Uzasadnienie

III SA/Łd 342/06

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...], wydaną na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tj. Dz. U. Nr 90 z 1998 r., poz. 575 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115) i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po analizie zgromadzonej dokumentacji i rozpatrzeniu odwołania od decyzji Nr [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u S. K. choroby zawodowej pod postacią obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2, i 3 kHz, Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że z analizy przebiegu zatrudnienia i narażenia zawodowego wynika, że S. K. był zatrudniony w latach 1953-1991 na stanowisku nauczyciela w wymiarze godzin dydaktycznych zgodnie z kartą oceny narażenia zawodowego z dnia 30 marca 2004r. oraz protokołami z postępowania wyjaśniającego z dnia 9 lutego 2005r. i 16 września 2005r. W 1981 r. korzystał z urlopu dla poratowania zdrowia. Po przejściu na emeryturę w 1981r. zatrudniony był jako nauczyciel-wychowawca w bursie szkolnictwa zawodowego (w latach 1984-1988) oraz na stanowisku nauczyciela w niepełnym wymiarze czasu pracy -13/18 etatu (w latach 1988-1991). Ostatnie miejsce pracy S. K. to Zespól Szkół Zawodowych Nr [...] w Ł., ul. A. Aktualnie przebywa na emeryturze. S. K. został skierowany na badania w celu rozpoznania choroby zawodowej przez Przychodnię Rejonową Nr [...] w Z., ul. B (data wystawienia skierowania - 9 września 2003r), co rodzi uzasadnione domniemanie, że lekarze badający i leczący zainteresowanego do dnia skierowania nie dopatrzyli się etiologii zawodowej w rozpoznanych u skarżącego chorobach, bowiem w przeciwnym wypadku dokonaliby zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej, do czego obligowały ich przepisy dotyczące chorób zawodowych. Badania specjalistyczne wykonano w uprawnionych, zgodnie z przepisami § 5 wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów, do orzekania o chorobach zawodowych jednostkach orzeczniczych I i II stopnia tj. Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. oraz na wniosek strony w trybie odwoławczym w Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Ł. W wyniku badań specjalistycznych przeprowadzonych przez ww. placówki S. K. uzyskał dwukrotnie orzeczenia lekarskie o braku podstaw diagnostyczno-orzeczniczych do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu (orzeczenie WOMP Nr [...] z dnia 8 lipca2004r. i orzeczenie lekarskie IMP Nr [...] z dnia 26 stycznia 2005r). W orzeczeniu WOMP (w części dotyczącej narządu słuchu) w wyniku badań audiologicznych stwierdzono obustronny odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego. W uzasadnieniu braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej podano, że wygląd krzywych audiometrycznych stwierdzonych u badanego nie jest typowy dla przewlekłego urazu akustycznego (dotyczy zarówno tonów niskich, średnich i wysokich prawie w jednakowym stopniu). Dla przewlekłych urazów akustycznych charakterystyczne ubytki słuchu dotyczą tonów wysokich i średnich (tzw. wysokoczęstotliwościowe ubytki). Ponadto jak wynika z oceny narażenia zawodowego na stanowisku pracy badanego nie potwierdzono narażenia zawodowego na hałas. Przyczyną ślimakowych ubytków słuchu mogą być choroba Meniere''a, sensoryczna postać głuchoty starczej, pourazowe wstrząśnienie błędnika, początkowy okres rozwoju nerwiaków nerwu VIII, zmiany naczyniowe w zakresie tętnicy podstawnej, uszkodzenia czynnikami toksycznymi. W orzeczeniu IMP (w części dotyczącej narządu słuchu) w wyniku badań audiologicznych stwierdzono obustronny ubytek słuchu typu odbiorczego. W uzasadnieniu braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej podano, że ubytek słuchu rozpoznany na podstawie kompleksowych badań audiologicznych (audiometria tonalna, audiometria impedancyjna, elektronystagmografiu) nie może być uznany za uszkodzenie spowodowane hałasem. Według oceny narażenia na stanowiskach pracy w szkolnictwie nie występowało narażenie na hałas. Wśród przyczyn, które mogły doprowadzić do niedosłuchu, należy przede wszystkim brać pod uwagę proces starzenia się słuchu.