Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. I SA/Lu 459/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (spr.), WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Magda Gryzek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 listopada 2006 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz T. W. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], [...], Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art.233 § 1 pkt 2 lit a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm. ) po rozpatrzeniu odwołania T. W. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lutego 2006r., Nr [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r., w kwocie 473,80 zł - uchylił decyzję organu I instancji w całości i określił zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. w kwocie 5,70 zł.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia podano, iż skarżąca w dniu 27 kwietnia 2005r. złożyła zeznanie podatkowe na druku PIT-36 za rok podatkowy 2004, w którym ostatecznie wykazała do zwrotu jako nadpłatę kwotę 12.800,80zł.

W wyniku przeprowadzonej kontroli dokumentacji podatkowej w zakresie handlu artykułami przemysłowymi oraz najmu lokali użytkowych organ I instancji ustalił, iż zaniżony został przychód o kwotę 20.814,97 zł, co stanowiło podstawę do weryfikacji złożonego zeznania i określenia jej zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. w kwocie 473,80 zł.

Podważając zasadność tego rozstrzygnięcia T. W. złożyła odwołanie, zarzucając organowi podatkowemu naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności art. 191 Ordynacji podatkowej, poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego prowadzącą do nieprawidłowego zastosowania prawa materialnego zawartego w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz.176 z późn. zm. ), a w szczególności art. 11 ust 2a poprzez jego pominięcie oraz art. 14 ust 2 pkt 8 poprzez jego niewłaściwe zastosowanie.