Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 listopada 2006 r., sygn. I SA/Lu 463/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie NSA Anna Kwiatek,, WSA Bogusław Wiśniewski (spr.), Protokolant Asystent sędziego Anna Strzelec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 listopada 2006 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] listopada 2004r. nr [...] określającą K. M. wartość nie zaewidencjonowanego przychodu w zryczałtowanym podatku dochodowym za rok 2002 w wysokości 26000 złotych oraz ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za ten rok w kwocie 5200 złotych.

W motywach rozstrzygnięcia podano, że podstawą orzekania w sprawie były ustalenia z kontroli prawidłowości i rzetelności rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002r. Z ustaleń w sprawie wynika, że podatnik w tym roku nabył w Belgii trzy samochody i motorower. Pierwszy z nich, samochód osobowy Opel Vectra rok produkcji 1994 został zakupiony 10 stycznia 2002r., za kwotę 7824,29 złotych , kolejny - Volkswagen Transporter T4 rok prod. 1992, 11 lipca 2002r. za kwotę 11 584, 53 złotych, następnie Mercedes Vito rok prod. 1998 - 12 listopada 2002r za 5000 EURO i motorower Yamaha SA 034 rok prod.2002 - 8 lutego 2002 r. za 300 EURO. Wszystkie pojazdy zostały następnie sprzedane w Polsce : Opel 13 lutego 2002 r za 12 000 złotych, Volkswagen 16 września 2002 r. za 14 000 złotych, Mercedes w styczniu 2005r. za 25 000 złotych, a motor Yamaha 1 maja 2004r. za 2500 złotych. Organ podkreślił, że w roku 2001 podatnik sprowadził z Belgii Opla Vectrę i Opla Astrę, które zostały sprzedane w Polsce odpowiednio 30 października i 23 grudnia 2001r.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej charakter tych transakcji, ich częstotliwość i okoliczność w jakich się odbywały, potwierdza prowadzenie przez podatnika handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ust.1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej. Przepis ten stanowił, że za działalność gospodarczą uważa się zarobkową działalność wytwórczą, handlową, budowlaną, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatację zasobów naturalnych, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Organ podkreślił przy tym, że nawet formalny brak wpisu w ewidencji działalności gospodarczej nie świadczy o tym , że nie jest ona rzeczywiście prowadzona. O tym świadczą bowiem faktycznie wykonywane czynności.