Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 listopada 2006 r., sygn. IV SA/Gl 521/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędzia NSA Adam Mikusiński Protokolant referent Izabela Auguścik-Michułka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2006 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] roku Nr [...], Kierownik do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 142, poz. 950 ze zm.), odmówił przyznania J. K. uprawnień kombatanckich, podając w uzasadnieniu, że strona nie przedstawiła dokumentów, które w sposób nie budzący wątpliwości potwierdziłyby działalność kombatancką.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy J. K. podniósł, że udokumentował swoją działalność w organizacji konspiracyjnej za pomocą zeznań świadków.

Decyzją z dnia [...] roku, Nr [...] Kierownik do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 22 ust. 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 142, poz. 950 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję własną.

W uzasadnieniu organ podał, że wnioskodawca ubiegał się o przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu działalności na rzecz Armii Krajowej w okresie od [...] roku do [...] roku oraz z tytułu osadzenia w obozie pracy w okresie od [...] roku do [...] roku. J. K. przedstawił oświadczenia świadków: A. W., L. M., W. S., B. D., E. K., rekomendację stowarzyszenia właściwego dla określonego rodzaju działalności kombatanckiej oraz życiorys. Oceniając okoliczności przedstawione we wniosku, organ opierając się na instrukcji gen. Kazimierza Sosnkowskiego z dnia 4 grudnia 1939 r., która w punkcie 5 "a" stanowiła, że członkiem ZWZ-AK mógł być każdy Polak (każda Polka) nieposzlakowanej czci, poczynając od wieku 17 lat (w późniejszym okresie tą granicę obniżono do ukończenia 16 roku życia), który cele organizacji przyjmie za swoje, podda się bez zastrzeżeń jej regulaminowi oraz złoży "przypisaną przysięgę" przyjął, że strona nie mogła składać przysięgi i nie mogła wchodzić w skład podziemnej organizacji wojskowej. Przedstawione dowody i oświadczenia świadków nie zawierają informacji o przydziale organizacyjnym wnioskodawcy, pseudonimie, przeszkoleniach konspiracyjnych, a także jego zaprzysiężeniu. Odnosząc się do wydarzenia wynoszenia broni z Twierdzy O. organ przyjął, że nosiło ono znamiona pomocy organizacji, a tego zaś rodzaju działalność nie stanowi podstawy do przyznania uprawnień.