Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 padziernika 2006 r., sygn. III SA/Wr 360/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędziowie - Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) - Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant - Paulina Rosiak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 26 października 2006 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ja decyzję Dyrektora Urzędu Celnego we W. z dnia [...] Nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz strony skarżącej 1497,10 (tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych i dziesięć groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania; III. orzeka, że decyzje wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

W dniu [...] skarżący złożył w Urzędzie Celnym we W. zgłoszenie celne Nr [...], w celu objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu między innymi towaru określonego jako wentylatorki, deklarując na ich oznaczenie kod PCN 8473 30 90 0, z zerową stawkę celną.

Po przyjęciu zgłoszenia celnego, organ przystąpił do jego weryfikacji, wszczynając z urzędu stosowne, postępowanie postanowieniem z dnia [...], w celu ustalenia prawidłowej klasyfikacji taryfowej i stawki celnej importowanego towaru. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, Dyrektor Urzędu Celnego we W., decyzją z dnia [...] (Nr [...]), uznał przedmiotowe zgłoszenie celne za nieprawidłowe, w części dotyczącej klasyfikacji taryfowej, a objęte procedurą dopuszczenia do obrotu wentylatory zaklasyfikował do kodu PCN 8414 59 50 0, ze stawką celną konwencyjną w wysokości 9% wartości celnej towaru i określił kwotę wynikającą z długu celnego.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, Dyrektor Izby Celnej we W. wydał w dniu [...] decyzję Nr [...], w której uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej oznaczenia strony i podstawy prawnej, utrzymując - co do meritum sprawy - w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie. Uzasadniając swoje orzeczenie, organ drugiej instancji zwrócił uwagę na to, że zgodnie z art. 85 ust. 1 Kodeksu celnego, należności celne przywozowe są wymagalne według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego i według stawek w tym dniu obowiązujących, określonych w Taryfie celnej. Dyrektor Izby Celnej wywodził dalej, iż w Taryfie przyjęte zostało nazewnictwo i pełne zasady interpretacji Scalonej Nomenklatury Określania i Kodowania Towarów. Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze Scalonej podlega pewnym warunkom określającym zasady, na których jest oparta, oraz ogólnym regułom zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji (lub podpozycji), z wyłączeniem wszystkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę. Taryfa celna nie różnicuje towaru w zależności od przydatności, celów wykorzystania, itp. Natomiast do celów prawnych przeprowadza się klasyfikację w oparciu o zakres przedmiotowy towaru (pozycja). W celu przeprowadzenia prawidłowej klasyfikacji taryfowej towarów należy przy tym kierować się brzmieniem Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, które są zamieszczone na początku Taryfy i stanowią z nią integralną całość. Dalej wyjaśnił, że zgodnie z Regułą 1 Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, dla celów prawnych, klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji uwag do sekcji i działów. Zgodnie z tą regułą opis pozycji, jak również uwagi do sekcji lub działów, zwykle mają pierwszeństwo w stosunku do ogólnych reguł interpretacyjnych o numerach 2-6. Świadczy o tym chronologiczny układ tych uwag.