Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 padziernika 2006 r., sygn. I SA/Wr 474/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Asesor WSA Anetta Chołuj, Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński (sprawozdawca), Protokolant Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 października 2006 r. sprawy ze skargi A. i P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 rok oddala skargę

Uzasadnienie

A. i P. P. prowadzili w W. w 1999 roku odrębnie działalność gospodarczą w zakresie montażu z blach trapezowych i płyt warstwowych lekkiej obudowy obiektów przemysłowych. P. P. pod firmą A opodatkowany był w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, natomiast A. P. pod firmą B opodatkowana była na zasadach ogólnych. W czasie postępowania kontrolnego stwierdzono, że P. P. nie mógł w 1999 r. korzystać ze zryczałtowanej formy opodatkowania zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 ze zm.), bowiem okazało się, że w roku poprzedzającym, to jest 1998, osiągnął przychody w kwocie [...], a więc powyżej określonego w powołanym przepisie limitu [...]. Stwierdzono to ostateczną decyzją Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...], określającą A. i P. P. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r.

W związku z tym Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. po przeprowadzeniu postępowania decyzją z dnia [...] nr [...] określił małżonkom P. i A. P. na podstawie art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. nr 90, poz. 416 ze zm.) należny podatek dochodowy za 1999 r. w wysokości [...], zaległość w wysokości [...] i odsetki za zwłokę w wysokości [...]. Przychód z działalności gospodarczej P. P., wykazany w deklaracji w wysokości [...] uznano za zaniżony o kwotę [...], wynikającą z faktury nr [...], wystawionej w dniu [...], koszty ustalono na podstawie dostępnych dowodów w kwocie [...], a dochód wyliczono w wysokości [...]. Z kolei w firmie B A. P. przyjęto przychody wynikające z jej deklaracji w wysokości [...], uznano jednak, że zawyżyła koszty ich uzyskania między innymi z tytułu wynagrodzeń pracowników i składek ZUS, najmu rusztowań oraz usług noclegowych i dźwigowych o łączną kwotę [...], w związku z czym dochód z jej działalności ustalono w wysokości [...]. Powodem korekty kosztów był fakt niewykonywania usług budowlanych przez firmę B przez około [...] miesięcy w 1999 r. przy jednoczesnym wykazywaniu w tym samym czasie kosztów zatrudnienia [...] pracowników, usług noclegowych, dźwigowych i najmu rusztowań.