Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 padziernika 2006 r., sygn. III SA/Wr 16/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant: Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 17 października 2006 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobyt stały I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta W. z dnia [...] (Nr [...]); II. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) - zwrotu kosztów postępowania; III. określa, że decyzje wymienione w pkt I nie mogą być wykonane.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] ([...]), wydaną na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.), działający z upoważnienia Prezydenta W., Kierownik Działu w Wydziale Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego, orzekł o wymeldowaniu W. D. z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. W. [...] we W.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji powołał się na spójne zeznania świadków jak i ustalenia komisariatu policji wskazujące, że W. D. w przedmiotowym lokalu nie zamieszkuje od wielu lat. Nie dał natomiast wiary oświadczeniom W. D., iż w tym lokalu zamieszkuje. Zdaniem organu, sytuacja W. D. odpowiada dyspozycji art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, dlatego dalsze zameldowanie strony na pobyt stały w lokalu przy ul. W. [...] we W. byłoby utrzymywaniem fikcji meldunkowej w rejestrach ewidencji ludności.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył W. D. wnosząc o jej uchylenie. W odwołaniu podniósł, że o wymeldowanie wnosi A. C. - J., jego siostra i właścicielka mieszkania, w którym nie mieszka od czterdziestu lat. Od ośmiu lat również nie mieszka w tym lokalu jego mama (A. D.), do niedawna główny lokator. Mieszkanie, które było na jego utrzymaniu, naturalnym porządkiem w rodzinie miało być jego. Tymczasem od ubiegłego roku ma problemy z wejściem do mieszkania mimo posiadania kluczy, ponieważ co jakiś czas jeden z zamków jest nie do otworzenia. Odwołujący się podniósł, że z jego strony nie występuje fikcja meldunkowa. Mieszkał na ulicy W. i chce nadal tam mieszkać. Znajdują się w tym lokalu jego rzeczy osobiste oraz książki i archiwum fotograficzne. Charakter pracy jaką wykonuje sprawia, że niemal każdego miesiąca jest co najmniej dwa tygodnie poza Wrocławiem. Z sąsiadami nie utrzymuję żadnych kontaktów, dlatego powołanie się na ich zeznania mówiące o tym, że nie zamieszkuję, jest z gruntu błędne. Również zarzut, że na potwierdzenie swoich twierdzeń nie przedstawił żadnych dowodów, jest nietrafny. Z uwagi na sytuację rodzinną nie wszczynał awantur o utrudnianie dostępu do mieszkania. Ponadto wzywając go do złożenia stosownych wyjaśnień w sprawie, organ nie poinformował o konieczności udowadniania czegokolwiek. Także ustalenia Policji są nieobiektywne. W uzasadnieniu decyzji, zdaniem odwołującego się, oparto się na nieprawdziwych informacjach jego siostry. Otóż jego żona od wielu lat nie mieszka przy ul. G. [...]. Kupił wprawdzie mieszkanie przy ul. B. we W., ale wobec nakazu rozbiórki budynku nie może się w nim zameldować.