Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 padziernika 2006 r., sygn. III SA/Wa 2622/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Tarno, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2006 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji stwierdzającej nieważność decyzji w sprawie o podatek od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...] Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej (powoływany dalej jako "GIKS"), po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy złożonego przez J. K. - Skarżącego w niniejszej sprawie, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2004 r. (błędnie datowaną w zakresie roku - winno być "2006 r."), nr [...], którą to decyzją stwierdzono nieważność decyzji tegoż organu z dnia [...] listopada 2005 r., nr [...] [...] stwierdzającej nieważność decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2003 r., nr [...] wydanej w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Decyzją z dnia [...] maja 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił dla J. K. [...] w W. kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za poszczególne miesiące od lutego do października 2000 r. Decyzja ta, z uwagi na odmowę przywrócenia terminu do złożenia odwołania, stała się decyzją ostateczną.

Pismem z dnia 2 lipca 2004 r. strona wystąpiła do GIKS z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] maja 2003 r., w którym powołała jako podstawę do stwierdzenia nieważności art. 247 § 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.; powoływanej dalej jako "ord. pod."), tj. wydanie decyzji ostatecznej bez podstawy prawnej (pkt 2) i wydanie decyzji ostatecznej z rażącym naruszeniem prawa (pkt 3).