Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1096/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Kube, Asesor WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Anna Siwonia, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2006 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] marca 2006 r. 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

II SA/Wa 1096/06

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. Nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymał w mocy decyzję podjętą w dniu [...] marca 2006 r. i odmówił przyznania M. B. świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu do w/w decyzji Prezes ZUS podniósł, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz. U. z roku 2004 Nr 39 poz. 353) jest możliwe, jeżeli wnioskodawca spełnia następujące warunki:

1. jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym;

2. nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności;

3. nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek;

4. nie ma niezbędnych środków utrzymania.

Prezes ZUS wyjaśnił również, że do przyznania świadczenia w drodze wyjątku wszystkie przesłanki, o jakich mowa w tym przepisie powinny być spełnione łącznie. Brak spełnienienia przez wnioskodawcę którejkolwiek z przesłanek wyklucza możliwość przyznania mu świadczenia w drodze wyjątku. W ocenie Prezesa ZUS pan M. B. nie spełnia warunków do przyznania świadczenia z art. 83 cyt. ustawy, bowiem nie została spełniona przesłanka nie nabycia świadczenia wskutek szczególnych okoliczności. Z akt sprawy wynika bowiem, że w okresie od 7 stycznia 1997 r. do 29 lutego 2004 r. strona mimo braku przeciwwskazań była zdolna do wykonywania zatrudnienia. W tym okresie nie była wobec strony orzeczona całkowita niezdolność do pracy. Całkowita niezdolność do pracy została orzeczona dopiero orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS w dniu [...] czerwca 2005 r. i obejmuje ona okres od 21 marca 2005 r. do 30 czerwca 2006 r. W tym czasie pan M. B. był zarejestrowany bez prawa do zasiłku w PUP, ale nie jest to okoliczność, która uzasadnia przyznanie świadczenia. Nadto Prezes ZUS stwierdził, że podnoszone przez odwołującą się trudne warunki materialne nie stanowią w wystarczającego uzasadnienia do przyznania świadczenia w drodze wyjątku gdyż świadczenie to nie ma charakteru socjalnego.