Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 902/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kwiecińska, sędzia WSA Andrzej Kołodziej, asesor WSA Jarosław Trelka (spr.), Protokolant Agnieszka Kolasa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2006 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia służbowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją Szefa Służby Celnej z dnia [...] marca 2005 r., funkcjonariusz celny M. D. została przeniesiona z dniem [...] kwietnia 2005 r. z Izby Celnej w K. do Izby Celnej w B. Podstawą tej decyzji był art. 18 ust. 2 i 6 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 156, poz. 1641 ze zm.), tj. ważne względy służbowe, jakimi była konieczność zmian w obsadzie kadrowej poszczególnych izb celnych, wynikająca z przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Od powyższej decyzji skarżąca złożyła wniosek z dnia 18 marca 2005 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując na okoliczność, że przeniesienie jej do Izby Celnej w B. jest kosztowne, podczas gdy na jej miejsce przenoszeni są funkcjonariusze z innych części Województwa [...]. Podała też, że posiada dziecko w wieku przedszkolnym, co zgodnie z Protokołem uzgodnień w sprawie kryteriów i alokacji kadr w Służbie Celnej zawartym pomiędzy Pełnomocnikiem Ministra Finansów do Spraw Alokacji Kadr Służby Celnej a Federacją Związków Zawodowych Służby Celnej z dnia 30 września 2003 r., uprawniało do przeniesienia jej do innej izby celnej, ale stanowi to dyskryminację osób posiadających dzieci w tym wieku. Wskazała także na brak odpowiednich warunków mieszkaniowych w nowym miejscu służby, pozostawienie w służbie w Izbie Celnej w K. wielu osób bezdzietnych, podjęcie przez nią studiów zaocznych, które będą przerwane w razie przeniesienia, posiadanie mieszkania w dotychczasowym miejscu zamieszkania, sprawowanie opieki nad teściami. Oceniła także, iż decyzja o przeniesieniu stanowiła dla niej zaskoczenie, nie wiedziała o wszczętym postępowaniu w tym względzie. Skarżąca wskazała też na swoje zasługi i zaangażowanie w służbę.