Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 padziernika 2006 r., sygn. III SA/Po 400/05

Dnia 17 października 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Katarzyna Wolna-Kubicka As. sąd. Szymon Widłak (spr.) Protokolant: ref. staż. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2006 roku przy udziale sprawy ze skargi Spółki "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę /-/ Sz. Widłak /-/ M. Kosewska /-/ K. Wolna-Kubicka WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]., nr [...], Prezydent Miasta P., na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., Nr 147, poz. 1231 ze zm.), cofnął zezwolenie, nr [...] z dnia 17 [...]., na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 % alkoholu oraz piwa, wydane dla Spółki "A" w P. dla sklepu spożywczego przy ulicy [...] w P.

Uzasadniając powyższą decyzję organ pierwszej instancji wskazał, że fakt sprzedaży alkoholu w postaci czterech puszek piwa nieletnim T.M. oraz M.N. jest bezsporny. Powyższe potwierdza materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu karnym oznaczonym sygn. 1DS [...] nadzorowanym przez Prokuraturę Rejonową [...], w toku którego sprzedawczyni przyznała się do popełnienia zarzucanego jej przestępstwa i wyjaśniła, że sprzedała alkohol tym osobom.

Od powyższej decyzji odwołała się Spółka "A" wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania. Odwołująca się podniosła, że powyższa decyzja została wydana z naruszeniem zasady praworządności oraz wskazała na naruszenie art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zdaniem odwołującej się w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki obligatoryjnego cofnięcia zezwolenia na sprzedaż alkoholu, albowiem sprzedaż była jednorazowa, a ekspedientka nie działała umyślnie, lecz w sposób niezawiniony. Zdaniem odwołującej się nie może ona ponosić odpowiedzialności z tytułu winy w nadzorze nad pracownikami.