Wyrok WSA w Opolu z dnia 17 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Op 427/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2006 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. na rzecz S. M. kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi S. M. jest decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W., oparta o przepisy art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. oraz art. 1 ust. 2- art. 4, art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r., Nr 42, poz. 371 ze zm.), utrzymująca w mocy decyzję własną z dnia z dnia [...], nr [...], o odmowie przyznania S. M. uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu wskazano, że S. M., reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wystąpił o przyznanie uprawnień kombatanckich. Z akt sprawy wynika, że wnioskodawca urodził się w dniu 28 lutego 1945 r. w szpitalu gwareckim w W. Jego matka - J. Ł. została w roku 1942 deportowana z miejsca zamieszkania (powiat [...]) do B. (powiat [...]), a w styczniu 1945 r. wraz ze 150 - osobową grupą została ewakuowana w kierunku S. do W., gdzie pracowała w fabryce porcelany. Motywami rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego było stwierdzenie, że urodzenie się z matki deportowanej do pracy przymusowej na obszar III Rzeszy nie stanowi represji uzasadniających przyznanie uprawnień. We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy pełnomocnik S. M. zakwestionował prawidłowość rozstrzygnięcia, wskazując na brak daty wydania decyzji, a także powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2003 r. i wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. OSK 135/04, uznające w oparciu o identyczny stan faktyczny osobę zainteresowaną za represjonowaną. Odnosząc się do pierwszego z zarzutów Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. stwierdził, że brak daty wydania decyzji jest wadą, jednak nie stanowi naruszenia przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, a data decyzji znajduje się na egzemplarzu zalegającym w aktach sprawy. Odnośnie meritum wniosku, organ wskazał, iż przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach nie łączą z urodzeniem się osoby z rodziców deportowanych do pracy przymusowej żadnych skutków prawnych. Okoliczności takie nie zostały zaliczone do działalności kombatanckiej bądź równorzędnej z kombatancką, ani nie stanowią represji uzasadniających przyznanie uprawnień kombatanckich. Okoliczność ta może mieć znaczenie w aspekcie możliwości uzyskania uprawnień przewidzianych ustawą z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, jednak na wyraźne żądanie wnioskodawcy wniosek został rozpatrzony w trybie przepisów ustawy o kombatantach. Poza tym organ wskazał, że powołany w odwołaniu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego nie dotyczył wykładni i interpretacji ustawy o kombatantach ale ustawy o świadczeniu pieniężnym (...), stąd brak było podstaw do powoływania się na orzeczenia wydane na gruncie zupełnie innej ustawy.