Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Łd 457/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Asesor WSA Ewa Cisowska-Sakrajda, Protokolant asystent sędziego Paweł Pijewski, po rozpoznaniu w dniu 25 października 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi R. M. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 154 § 1 i 2 k.p.a. oraz art. 2 pkt 2 lit. a i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. nr 87, poz. 395 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku R. M., odmówił zmiany własnej decyzji z dnia [...]

W uzasadnieniu Kierownik Urzędu wskazał, że R. M. złożył wniosek o zmianę, wcześniej wydanej przez ten organ, decyzji z dnia [...] o odmowie uchylenia decyzji z dnia [...] nr [...], odmawiającej wnioskodawcy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej w P. i K. za okres od maja 1942 r. do marca 1945 r. Z zebranego materiału dowodowego wynika, że strona w powyższym okresie pracowała przymusowo w P. i K., tj. na terenie II Rzeczypospolitej w granicach sprzed 1 września 1939 r. Tymczasem praca wykonywana na terenie państwa polskiego w jego granicach sprzed 1 września 1939 r. nie stanowiła represji w rozumieniu powołanej wyżej ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR. Wniosek strony o zmianę decyzji nie zasługiwał zatem na uwzględnienie.