Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 padziernika 2006 r., sygn. IV SA/Gl 771/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Protokolant sekr. sąd. Magdalena Nowacka-Brzeźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2006r. sprawy ze skargi M.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. Nr [...] jak również decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. Nr [...] 2) określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. w następstwie uruchomionego z urzędu postępowania decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stwierdziło nieważność decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...]r. Nr [...] przyznającej M.S.: zasiłek celowy w wysokości [...] zł miesięcznie z przeznaczeniem na dofinansowanie do bieżących opłat za nośniki energii, zasiłek celowy w wysokości [...]zł miesięcznie z przeznaczeniem na dofinansowanie do opłat za przedszkole; zasiłku celowego w wysokości [...] zł miesięcznie z przeznaczeniem na dofinansowanie do wydatków na leki; z realizacją od [...]r. do [...]r. W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, że decyzja organu pierwszej instancji z dnia [...]r. została przez stronę odebrana w dniu [...]r. i stała się decyzją ostateczną. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. w następstwie przeprowadzonej kontroli powyższej decyzji i postępowania zmierzającego do jej wydania nie stwierdziło naruszeń prawa w zakresie ustalenia sytuacji dochodowej i rodzinnej strony, jednakże organ ten zaznaczył, że stosownie do postanowień art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) zasiłek celowy może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej. Z kolei po myśli art. 40 tej ustawy niezależnie od dochodu stronie może być przyznany zasiłek celowy, który może nie podlegać zwrotowi w przypadku poniesienia przez rodzinę straty w wyniku zdarzenia losowego lub w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej, a według art. 41 cytowanej ustawy w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie lub rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej kryterium dochodowego, który nie podlega zwrotowi, względnie zasiłek okresowy, zasiłek celowy lub pomoc rzeczowa pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku lub wydatków na pomoc rzeczową. W tak przedstawionym stanie prawnym istotą zasiłku celowego jest przyznanie świadczenia z pomocy społecznej o charakterze interwencyjnym i może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej. Zdaniem Kolegium taka praktyka jest niedopuszczalna i niezgodna z obowiązującymi przepisami, ponieważ zmienia charakter świadczenia z jednorazowego na okresowe. Nadto organ ten stwierdził, że nieprawidłowa i niezgodna z prawem jest praktyka, zgodnie z którą, organ pierwszej instancji w [...] przyznaje pomoc na [...]. Zatem decyzja organu pierwszej instancji wydana została niezgodnie z przepisami prawa, ponieważ organ ten nie mógł przewidzieć swoich możliwości w zakresie przyznania pomocy oraz sytuacji w jakiej znajdzie się strona po upływie czterech miesięcy. W tak przedstawionym stanie prawnym i faktycznym Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. uznało, że wskazana powyżej decyzja organu pierwszej instancji wydana została z naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.