Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 padziernika 2006 r., sygn. IV SA/Gl 607/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Protokolant st. referent Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2006 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w K. M. S. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej o d d a l a s k a r g ę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] J. K. zwrócił się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o przyznanie świadczenia pieniężnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz.395 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o świadczeniu...". Wedle twierdzeń zawartych we wniosku w okresie od [...] (czyli od dnia urodzenia) do [...], przebywał w L. w związku z deportowaniem matki do pracy przymusowej, czym spełnił przesłanki cytowanej ustawy pozwalające na uzyskanie przedmiotowego świadczenia. Nadto wskazał, iż przedłużenie pobytu po zakończeniu wojny spowodowane było jego chorobą. Do wniosku dołączył pozytywną opinię Stowarzyszenia A oraz dowody dokumentujące okres pobytu za granicą.

Decyzją z dnia [...] odmówiono uwzględnienia żądania, albowiem zdaniem organu administracyjnego wnioskodawca nie wykazał wymaganego ustawą 6-meisięcznego okresu deportacji do pracy przymusowej. Dlatego na tej podstawie i na zasadzie art.1 ust.1 i art.4 ust.1 i 2 oraz art.2 ustawy o świadczeniu... orzekł jak w osnowie.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy J. K. domagał się uchylenia powyższej decyzji i przyznania mu przedmiotowych uprawnień. Powołując się na dotychczas przedstawione fakty oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego wywiódł, że spełnił ustawowe przesłanki pozwalające na uwzględnienie żądania.