Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 padziernika 2006 r., sygn. I SA/Gd 501/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Asesor WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 października 2006 r. sprawy ze skargi firmy A Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2001 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] r. określił A sp. z o. o. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń 2001 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe. W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wskazał, że A sp. z o. o. niesłusznie odliczyła podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez B dotyczących usług akwizycyjnych. W ocenie organu kontroli skarbowej wykazane w kwestionowanych fakturach usługi nie zostały faktycznie wykonane. Zatem, zgodnie z § 54 ust. 4 pkt 5 lit a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 z późn. zm.) spółka nie miała prawa do ujęcia w rozliczeniu podatku za styczeń 2001 r. podatku naliczonego wynikającego z wymienionych faktur.

"A" Sp. z o. o. złożyła odwołanie od powyższej decyzji do Dyrektora Izby Skarbowej wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie. Strona zarzuciła, że organ pierwszej instancji naruszył art. 290 § 2 w związku z art. 173 Ordynacji podatkowej ponieważ w decyzji powołuje się na dowód nieistniejący tj. na protokół z badania dokumentów i ewidencji. W rzeczywistości sporządzono protokół z kontroli, który żadnym postanowieniem nie został włączony do materiału dowodowego, a ponadto nie został podpisany przez osoby uczestniczące w kontroli, i co więcej nie zawiera przyczyn, dla których osoby te odmówiły podpisania tego protokołu. Strona zarzuciła naruszenie art. 180 § 1 w związku z art. 190 Ordynacji podatkowej ponieważ pozbawiono ją prawa do udziału w czynnościach procesowych, a także naruszenie art. 187 § 1 w związku z art. 180 i 181 Ordynacji podatkowej ponieważ nie zebrano i w sposób wyczerpujący nie rozpatrzono całego materiału dowodowego. Strona podniosła również zarzut błędnego pouczenia, co do środków zaskarżenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00