Wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 wrzenia 2006 r., sygn. II SA/Ke 196/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Asesor WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 września 2006 r. sprawy ze skargi M.G. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] wydaną przez Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy z upoważnienia Starosty, podjętą w wyniku wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją wydaną w dniu [...] przez Kierownika PUP z upoważnienia Starosty, w przedmiocie przyznania M.G. prawa do zasiłku przedemerytalnego.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Wojewoda podał, że M. G. zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w dniu 3 grudnia 2001r. i w tym samym dniu organ I instancji przyznał jej prawo do zasiłku przedemerytalnego, ponieważ z przedstawionej przez nią dokumentacji wynikało, że wykazała wystarczający, bo wynoszący 30 lat, 3 miesiące i 24 dni okres uprawniający do tego zasiłku. Ponieważ z pisma ZUS Oddział K. z dnia 26 lipca 2005 r. oraz z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu RP-7 wystawionego przez byłego pracodawcę skarżącej e Przedsiębiorstwo T. wynikało, że okres zatrudnienia strony wynosił tylko 27 lat, 10 miesięcy i 8 dni, a okresy urlopu wychowawczego i bezpłatnego na których przebywała, nie pokrywały się z zapisami w świadectwie pracy, które przedłożyła w dniu rejestracji, PUP postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2005 r., na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 kpa wznowił z urzędu postępowanie w sprawie prawa strony do zasiłku przedemerytalnego. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organ I instancji potwierdził fakt przebywania przez stronę na urlopie bezpłatnym w okresie od 28 czerwca 1977 r. do 31 grudnia 1978 r. oraz na urlopach wychowawczych w dniach 15 października 1979 r. - 14 października 1982 r. i w dniach 12 sierpnia 1983 r. - 13 września 1986 r. co nie było wykazane w świadectwach pracy, którymi dysponował organ w dacie rejestracji. W konsekwencji decyzją z dnia [...] organ I instancji uchylił własną decyzję z dnia [...] i odmówił przyznania M. G. prawa do zasiłku przedemerytalnego, gdyż ustalił, że strona w dniu rejestracji miała udokumentowany okres uprawniający do zasiłku przedemerytalnego w wysokości jedynie 26 lat i 5 miesięcy, podczas gdy minimalny okres wymagany do przyznania tego zasiłku wynosił 30 lat. W toku ponownego postępowania przeprowadzonego na skutek odwołania M.G., organ II instancji w oparciu o zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu RP-7 wystawione w dniu 16 lipca 2003 r. przez Przedsiębiorstwo T. oraz w oparciu o pisma tego przedsiębiorcy z dnia 11 sierpnia 2005 r. i z 29 września 2005 r. potwierdzające treść zaświadczenia RP-7 i wyjaśniające rozbieżność pomiędzy tymi dokumentami a wystawionymi wcześniej przez tę samą firmę świadectwami pracy ustalił, że M. G. przebywała na: urlopach macierzyńskich w okresie od 11 maja 1979 do 13 września 1979 r., od 31 marca 1983 do 3 sierpnia 1983 r. i od 9 czerwca 1986 do 14 września 1986 r., na urlopach wychowawczych od 15 października 1979 r. do 14 października 1982 r. i od 12 sierpnia 1983 r. do 31 grudnia 1991 r. ( w tym od 9 czerwca 1986 do 14 września 1986 r. na urlopie macierzyńskim) oraz na urlopie bezpłatnym okolicznościowym od 28 czerwca 1977 do 31 grudnia 1978 r. i od 15 października 1982 do 21 października 1982 r. Organ ustalił również, że jeden z udzielonych skarżącej urlopów wychowawczych, dotyczący jej syna Michała, ze względu na stan jego zdrowia stwierdzony zaświadczeniem lekarskim, został przedłużony na czas od 17 września 1989 do 9 czerwca 1992 r. W tym też czasie przysługiwał skarżącej pielęgnacyjny zasiłek rodzinny. W oparciu o takie okoliczności i na podstawie art. 37j ust. 1 pkt 1 i 2, art. 24 ust. 2 i 4 i art. 37l ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu ( Dz. U. Nr 58 z 2003 r. poz. 514, z późn. zm.) mającej w sprawie zastosowaniu na podstawie art. 25 ust. 1 i 30 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120/2004 poz.1252, organ II instancji ustalił, że strona posiadała w dniu rejestracji łącznie 25 lat, 11 miesięcy i 18 dni okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego. Przy obliczaniu tego okresu, oprócz czasu zatrudnienia w trzech zakładach pracy, organ uwzględnił maksymalny, sześcioletni okres przebywania przez stronę na urlopach wychowawczych i dodatkowo trzyletni okres przedłużenia urlopu wychowawczego ze względu na stan zdrowia dziecka, na które strona miała przyznany zasiłek pielęgnacyjny. Organ nie zaliczył natomiast do okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego urlopów bezpłatnych, a także dalszego, przekraczającego 9 lat okresu przebywania na urlopach wychowawczych.