Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lipca 2006 r., sygn. IV SA/Wa 740/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędziowie asesor WSA Aneta Opyrchał (spr.), asesor WSA Marian Wolanin, Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2006 r. sprawy ze skargi J.S. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia i odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia - skargę oddala -

Uzasadnienie

Minister Gospodarki zaskarżoną decyzją z dnia [...] litego 2006r. - po rozpatrzeniu wniosku J.S. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję Ministra Gospodarki i Pracy z dnia [...] lipca 2005r., którą w pkt I stwierdzono nieważność zarządzenia Ministra Aprowizacji i Handlu z dnia [...] listopada 1945r. o ustanowieniu przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem Młyn [...]. w mieście W. (M.P. z dnia [...].02.1946r., nr [...], poz. [...]), zaś w pkt II nie stwierdzono nieważności orzeczenia Nr [...] Ministra Przemysłu i Handlu z dnia [...] maja 1948r. o przejściu przedsiębiorstw na własność Państwa, w części dotyczącej przedsiębiorstwa: Młyn [...], L.S., W., pow. N. (M.P. z dnia [...].06.1948r., nr [...], poz. [...]) (pkt 2).

Organ rozpatrując sprawę ponownie - po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2004r., sygn. akt IV SA 1070/03 i przy uwzględnieniu zawartej w nim oceny prawnej - podkreślił, iż sprawa toczy się w jednym z trybów nadzwyczajnych (w prawie 60 lat po wydaniu orzeczenia w trybie zwykłym), kiedy zupełnie wyjątkowo, wbrew zasadom trwałości decyzji ostatecznych, z enumeratywnie wyliczonych ustawowo przyczyn, można uznać decyzję ostateczną za dotkniętą tak ciężką wadą, iż zachodzi konieczność uznania jej za nieważną. Innymi słowy spór dotyczy tego, czy Minister Przemysłu i Handlu wydając orzeczenie z dnia [...] maja 1948r. dopuścił się naruszenia prawa, które można zakwalifikować jako "rażące naruszenie prawa", o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., czy jako "naruszenie prawa".