Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lipca 2006 r., sygn. VI SA/Wa 574/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Jagielska Sędziowie Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Protokolant Łukasz Poprawski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2006 r. sprawy ze skargi "A." sp. z o.o. w T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie nałożenie kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2005r. w części dotyczącej nałożenia kary pieniężnej w wysokości 2000 (dwa tysiące) złotych za to że przyrząd kontrolny nie odpowiada przepisom w zakresie rejestracji wymaganych okresów jazdy; 2. w pozostałej części skargę oddala; 3. stwierdza, że decyzje opisane w punkcie 1 w uchylonej części nie podlegają wykonaniu

Uzasadnienie

VI SA/Wa 574/06

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2006 roku nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2005 roku nr [...] o nałożeniu na "A." sp. z o.o. w T. kary pieniężnej w wysokości 5900.00 złotych.

W ocenie organu odwoławczego, organ I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny oraz dokonał prawidłowego zastosowania przepisów ustawy o transporcie drogowym oraz przepisów regulujących czas pracy kierowców. W szczególności organ I instancji wypełnił obowiązek wynikający z art. 7 i 77 kpa gromadząc w aktach sprawy dowody konieczne dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. Dopuścił jako dowód wszystko, co mogło przyczynić się do jej wyjaśnienia. Nie naruszył przy tym art. 7 i 9 kpa. W sposób wszechstronny dokonał oceny stanu faktycznego, działał w granicach i zgodnie z przepisami prawa. Nie uchybił też obowiązkowi wynikającemu z art. 107 § 3 kpa. Decyzja zawiera bowiem wskazanie wszystkich faktów, potwierdzających zaistniałe podczas kontroli naruszenia. Przytoczone zostały prawidłowe podstawy prawne właściwe dla każdego naruszenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00