Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2006 r., sygn. III SA/Wa 383/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Mazur, Asesor WSA Artur Kot, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję W. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr[...], 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącej kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] sierpnia 2005 r. W. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego na podstawie art. 104 §1 K.p.a. w związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm.) oraz §3 i §7 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 6, poz. 54) odmówił B. K. "[...]" umorzenia należności pieniężnej w kwocie 8.000 zł z tytułu kary pieniężnej nałożonej w drodze decyzji W. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] czerwca 2005 r. W. i Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z [...] czerwca 2005 r. wydał decyzję nakładającą na stronę karę pieniężną za niezainstalowanie przyrządu kontrolnego, wykonywanie transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych, wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia. W motywach decyzji wyjaśniono, ze strona zwróciła się do W. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w P. o umorzenie nałożonej kary pieniężnej, zaś pismem z 20 lipca 2005 r. organ I instancji wezwał stronę do udokumentowania przesłanki uzasadniającej umorzenie nałożonej kary pieniężnej. W decyzji przytoczono brzmienie następujących przepisów : art. 93 ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 204, poz. 2088), art. 64 §1, art. 66 §3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz §3 ust. 1 i §7 cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 2001 r.