Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 czerwca 2006 r., sygn. IV SA/Po 1477/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Sędziowie: sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Protokolant: sekretarz sąd. Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi M. I. W. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] numer [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę /-/D. Rzyminiak-Owczarczak /-/E. Kręcichwost-Durchowska /-/E. Makosz-Frymus MZ

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] maja 2003 r. skarżąca M. I. W. wystąpiła do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (zwanego dalej Kierownikiem Urzędu) o przyznanie uprawnień kombatanckich określonych w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42 poz. 371 z późn. zmianami- dalej: ustawa o kombatantach). Skarżąca wyjaśniła, iż w okresie drugiej wojny światowej była małym dzieckiem i wraz z rodzicami oraz rodzeństwem doznawała represji, poprzez przymusowe wysiedlenie do Generalnej Guberni, poprzedzone pozbawieniem majątku rodzinnego, a następnie wielodniową podróżą w złych warunkach, przymusowym osiedleniem u obcych osób, życiem w ubóstwie, ciągłym narażeniem na rewizje i nękania ze strony okupanta, koniecznością sprawowania opieki nad młodszym rodzeństwem. Strona wyjaśniła, iż jej rodzice udzielali schronienia uciekinierom z getta i partyzantom, a jej samej powierzano do wykonania odpowiedzialne zadania konspiracyjne, była bowiem łącznikiem i była nawet wysyłana z kurierem do Warszawy, jak również niejednokrotnie wraz z resztą rodziny została przez Niemców pobita. Do wniosku strona załączyła świadectwa szkolne, które otrzymała z tytułu ukończenia nauki w roku szkolnym 1942/43 i 1943/44 w szkole publicznej w Próchenkach oraz negatywną rekomendację Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Zarządu Głównego w Warszawie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00