Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2006 r., sygn. IV SA/Po 309/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie NSA Paweł Miładowski (spr.) As. sad. Izabela Kucznerowicz Protokolant ref. - staż. Paweł Grzęda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi R. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. oddala skargę, 2. zasądza od Skarbu Państwa - Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na rzecz adwokata B. K. kwotę 240 (dwieście czterdzieści)zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu. /-/I. Kucznerowicz /-/M. Dybowski /-/P. Miładowski MW

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie odmówił przyznania K. N. pomocy finansowej w formie zasiłku celowego na opłacenie zaległego czynszu, oraz zaległości za energię elektryczną i gaz. Według ustaleń organu strona prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z czwórką dzieci: M. K. , E. N. , A. N. i B. N. . K. N. jest osobą bezrobotną zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłku. Z jej deklaracji wynika, iż nie posiada żadnych źródeł dochodów. Kryterium dochodowe które warunkuje przyznanie tej formy pomocy wynosiło w tej sprawie 1580 złotych. Przeprowadzone jednak przez MOPR postępowanie wykazało, iż w aktualnym miejscu zamieszkania (ul. [...] w [...]) strona przebywa od listopada 2003 r. i od tego też czasu nie regulowała żadnych opłat mieszkaniowych, nie będąc nawet zorientowana w jej wysokościach. Zadłużenie w opłatach czynszowych wyniosło 3871 złotych, a zadłużenie w opłatach za energię i gaz 764,26 złotych. O pomoc społeczną strona zwróciła się zamieszkując przy ulicy [...] dopiero w lipcu 2004 r. W ocenie organu skoro art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej z 12 marca 2004 r. stanowi, iż świadczenia pieniężne wypłaca się od miesiąca, w którym złożono wniosek, to tym samym wyklucza on możliwość przyznania świadczeń na spłatę zadłużeń powstałych przed złożeniem wniosku. Nadto z ustaleń organu wynikało, że rodzina posiadała stałe źródło dochodów w postaci świadczeń rentowych zmarłego w maju 2004 r. syna strony - G. K. . Mając wpływy z owych świadczeń nie dokonywano żadnych opłat mieszkaniowych. Strona miała też możność wystąpienia o dodatek mieszkaniowy, który zmniejszyłby należności mieszkaniowe. Generalnie środki pomocy społecznej nie mogą być przyznawane na cele wynikające z zaniedbań osób ubiegających się na pomoc. Według organu spłata zadłużenia czynszowego lub domaganie się zasiłku celowego na opłatę nawet bieżącego czynszu nie jest niezbędną potrzebą bytową w rozumieniu art. 39 ustawy o pomocy społecznej. Podkreślając swoje ograniczone możliwości finansowe organ postanowił odmówić żądanej formy pomocy. Rozpoznając odwołanie strony Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...]orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji. Organ odwoławczy podzielił bowiem pogląd Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, że spłata zadłużenia czynszowego, energii elektrycznej i gazu nie jest niezbędną potrzebą bytową w rozumieniu art. 39 ustawy o pomocy społecznej. Zadłużenie czynszowe powstało bowiem w okresie, w którym rodzina Pani N. posiadała stałe źródło dochodu, a mimo to nie dokonywała żadnych opłat, nie interesowała się nimi nie będąc nawet zorientowana w ich wysokościach. Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie wielokrotnie udzielał wsparcia stronie i jej rodzinie, m.in. na pokrycie zaległości mieszkaniowych, lecz mimo to zaległości wzrastały ponownie. W ocenie organu strona świadomie zaniedbywała obowiązków lokatorskich, nie wnosiła o dodatek mieszkaniowy. Odwołująca nie wywiązywała się z zobowiązań zmierzających do rozwiązywania trudnych sytuacji życiowych, a brak współdziałania może stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczeń pieniężnych.