Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 czerwca 2006 r., sygn. II SA/Łd 259/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Asesor WSA Ewa Cisowska-Sakrajda, Protokolant asystent sędziego Paweł Pijewskl, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi I. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją własną decyzję z dnia [...] nr [...].

Uzasadnienie

II SA/Łd 259/06

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] (Nr [...] ) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. odmówił I. S. zmiany decyzji z dnia [...] (Nr [...] ) o utrzymaniu w mocy decyzji z dnia [...] (Nr [...] ) o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśnił, iż postępowanie w przedmiocie wniosku Ireny S. o przyznanie uprawnienia do świadczenia pieniężnego zostało zakończone decyzją z dnia [...] Po zakończeniu tegoż postępowania, w dniu [...] do Urzędu wpłynęło pismo, w którym strona opisała przebieg swej deportacji i podkreśliła, iż nie zgadza się ze stanowiskiem organu, iż po dniu 15 września 1944r. pobyt strony we Francji utracił charakter represji. Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym piśmie strona nie wskazała ustawowych podstaw do wznowienia postępowania, ani też podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji, organ stosując się do dyrektyw zawartych w przepisie art. 235 § 1 kpa, zakwalifikował pismo jako wniosek o uchylenie lub zmianę decyzji ostatecznej w trybie art. 154 § 1 kpa. Zgodnie z powołanym unormowaniem prawnym decyzja ostateczna, na mocy której żadna ze strona nie nabyła prawa, może być w każdym czasie uchylona lub zmieniona przez organ administracji państwowej, który ją wydał lub przez organ wyższego stopnia, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Analiza materiału sprawy zebranego w toku postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] nie dała podstaw do uchylenia lub zmiany decyzji w powołanym trybie, strona nie wykazała bowiem by za zmianą lub uchyleniem przemawiał interes społeczny lub słuszny interes strony. Organ wyjaśnił, iż decyzja, o której uchylenie wnosi strona, została wydana na podstawie przepisów obowiązujących w dacie jej wydania, tj. na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Przepisy powołanej ustawy przewidują, iż świadczenie pieniężne przysługuje stronie jeżeli okres jej deportacji wynosił co najmniej 6 miesięcy, natomiast jak ustalono w toku postępowania deportacja strony trwała krócej niż 6 miesięcy.