Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 czerwca 2006 r., sygn. IV SA/Gl 526/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) NSA Wiesław Morys Protokolant st. ref. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zajęcia pasa drogowego oddala skargę

Uzasadnienie

K.W. wnioskiem z dnia [...] 2005 r. zwrócił się do Miejskiego Zarządu Dróg w C. o przedłużenie decyzji Nr [...], dotyczącej zajęcia pasa drogowego pod tablice reklamowe firmy "A" z siedzibą we W..

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], Dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg w C., działając z upoważnienia Burmistrza tego Miasta, wydaną na podstawie art. 39 ust. 3 i art. 40 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz. U. z 2004 r., nr 204, poz. 2086) oraz § [...] pkt [...] i § [...] ust. [...] uchwały Nr [...] Rady Powiatu C. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu wniosku strony, zezwolił jej na umieszczenie w pasie drogowym drogi powiatowej w C. urządzeń reklamowych o łącznej pow. [...]m- ([...] m- x [...]szt.) w terminie od dnia [...] do [...] 2005 r. (28 dni) pod warunkami szczegółowo określonymi w jej punktach od [...] do [...] i wymierzył opłatę w wysokości [...]- zł. ([...]m- x 28 dni x [...]- zł.= [...]- zł.) oraz odstąpił od uzasadnienia rozstrzygnięcia, bowiem w całości uwzględnił żądanie wnioskodawcy.

W odwołaniu od tej decyzji strona domagała się zmiany części decyzji organu pierwszej instancji w zakresie ustalenia wysokości wymierzonej opłaty i jej zmniejszenia poprzez uznanie powierzchni umieszczonych reklam za [...] m-, a nie [...] m- , które zostały uwzględnione w wyliczeniu opłaty. Zdaniem strony, umieszczone [...] sztuk reklam o powierzchni każda z nich [...] m-, skutkuje zajęciem pod reklamy powierzchni [...] m- ([...] m- x [...] szt. = [...] m-), a jej żądanie opiera się na treści art. 40 ust. 2 pkt 3 w związku z ust. 6 tego samego przepisu ustawy o drogach publicznych. Przepis ten stanowi, iż za zajęcie pasa drogowego uważa się umieszczenie w pasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam, a opłatę za to zajęcie ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych zajętych przez rzut poziomy powierzchni albo powierzchni reklamy, liczby dni zajmowania pasa drogowego i stawki opłat za zajęcie 1 m- pasa drogowego. Strona uważa zatem, że nałożenie zawyżonej opłaty jest nieuzasadnione, bowiem zgodnie z terminologią prawa budowlanego tablica reklamowa nie jest obiektem budowlanym lub urządzeniem (art. 2 pkt 1 i art. 3 pkt 9), ale stanowi "tymczasowy obiekt budowlany" określony w art. 3 pkt 5 tego ustawy Prawo budowlane.