Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. II SA/Gd 1188/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie Asesor WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia NSA Stanisław Nowakowski Protokolant Agnieszka Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. T. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 6 marca 2001 r., nr [...] w przedmiocie uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 9 listopada 1999 roku, nr [...], wydaną na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity: Dz. U. z 1997 roku, nr 142 poz. 950 ze zm.) pozbawił E. T. uprawnień kombatanckich przyznanych decyzją z 31 lipca 1979 roku przez Zarząd Wojewódzki ZBoWiD w G. z tytułu: "udział w walkach zbrojnych o utrwalenie władzy ludowej w szeregach MO od 23 lipca 1947 roku do 31 grudnia 1947 roku".

W uzasadnieniu organ wskazał, iż E. T. otrzymał uprawnienia kombatanckie przyznane przez Zarząd Wojewódzki ZBoWiD wyłącznie z tytułu wskazanego powyżej. Zatem w sprawie ma zastosowanie art. 25 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, który stanowi, iż pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które na mocy dotychczasowych przepisów uzyskały uprawnienia kombatanckie z tytułu działalności w latach 1944 - 1956 w charakterze "uczestników walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej" lub z innych tytułów niż wymienione w art. 1 ust. 2, w art. 2 oraz w art. 4 cyt. ustawy.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy E. T. wskazał, iż 16 maja 1945 roku został wcielony do Wojska Polskiego i służył w nim do 5 lipca 1947 roku. Po zdemobilizowaniu został skierowany do pracy w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w S. G., przy czym nigdy nie pracował z osobami zatrzymanymi, załatwiał tylko sprawy gospodarcze. Dnia 15 maja 1950 roku został dyscyplinarnie zwolniony z organów bezpieczeństwa publicznego na podstawie wyroku sądu wojskowego, za zawarcie związku małżeńskiego bez zezwolenia. Od maja 1950 roku do lipca 1950 roku tj. do czasu rozprawy przed tym sądem był aresztowany i uważa to za prześladowanie.