Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 czerwca 2006 r., sygn. I SA/Gd 535/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr). Asesor WSA Bogusław Woźniak Protokolant Monika Orska po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2006 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 310 (trzysta dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. Omówienie: dopisano "(spr

Uzasadnienie

I SA/Gd 535/05

U z a s a d n i e n i e

Decyzją z dnia [...] Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej określił skarżącemu A. G. wysokość zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 rok oraz wysokość zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 rok. Dodatkowo, decyzją z tego samego dnia, określił odsetki za zwłokę od ww. zaległości.

Skarżący, pismem z dnia 10 grudnia 2001 r. złożył odwołanie od powyższych decyzji do Izby Skarbowej, w którym nie zgodził się z określeniem wysokości należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1998 oraz zaległości podatkowej w tym podatku, a także z naliczeniem odsetek za zwłokę - wnosząc o uchylenie w całości decyzji organu I instancji.

W uzasadnieniu odwołania zarzucił decyzjom organu pierwszoinstancyjnego naruszenie przepisów prawa materialnego zawartego w § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów (Dz. U. Nr 28, poz. 129), poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że zastrzeżenie umowne zawierające możliwość wypowiedzenia prawa do nabycia rzeczy, nie wywołuje skutków w nim określonych (zaliczenie przedmiotu umowy do majątku wydzierżawiającego). Zdaniem strony, skoro ustawodawca sam dopuszcza zawarcie w umowie możliwości wypowiedzenia, to samo zawarcie takiego postanowienia w umowie jest warunkiem wystarczającym do zaliczenia przedmiotu najmu do majątku leasingodawcy i w żadnym wypadku nie można tu mówić o obchodzeniu prawa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00