Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2006 r., sygn. I SA/Wa 1976/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie NSA Anna Łukaszewska - Macioch asesor WSA Przemysław Żmich Protokolant referendarz sądowy Aneta Trochim - Tuchorska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2006 r. sprawy ze skargi P. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w K. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] sierpnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia mienia Skarbu Państwa przez Gminę K. oddala skargę.

Uzasadnienie

ISA/WA 1976/05

UZASADNIENIE

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa po rozpatrzeniu odwołania P. Spółka Akcyjna Centrali Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w K. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2003 r. Nr [...] stwierdzającej nabycie przez Gminę K. z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w jednostce ewidencyjnej K., w obrębie nr [...], jako działka nr [...], objętej księgą wieczystą Kw Nr [...] - utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu swojej decyzji przytoczyła następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Wskazaną wyżej decyzją z dnia [...] maja 2003r. Wojewoda [...] stwierdził nabycie przez Gminę K. z mocy prawa w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 roku - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych ( Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm.) nieodpłatnie własności nieruchomości szczegółowo opisanej w osnowie decyzji. Wojewoda w uzasadnieniu swojej decyzji podkreślił, że przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych" (Dz.U. Nr 32, poz. 191 z późno zm.) odnosi się do mienia należącego w dniu 27 maja 1990 r. do rady narodowej i terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego lub przedsiębiorstw, zakładów i innych jednostek organizacyjnych podporządkowanych tym organom. W przypadku spełnienia przesłanek określonych w tym przepisie, Wojewoda jako organ właściwy stwierdza decyzją, nabycie z mocy prawa przez właściwą Gminę prawa własności do nieruchomości należącej do Skarbu Państwa. W przypadku zaś niespełnienia tych przesłanek lub zaistnienia okoliczności, o których mowa wart. 11 lub 12 ustawy komunalizacyjnej z dnia 10 maja 1990 r. organ obowiązany jest wydać decyzję o odmowie komunalizacji. Wyłączeniu z komunalizacji podlega także mienie, które bezpośrednio przed wejściem w życie ustawy, tj. w dniu 27 maja 1990 r. znajdowało się pod zarządem innych niż Państwo państwowych osób prawnych. Do jednostek tych należały przedsiębiorstwa państwowe, które uzyskiwały prawo zarządu na podstawie decyzji organu administracji państwowej stopnia podstawowego, lub na podstawie zawartej za zezwoleniem tego organu umowy o przekazaniu nieruchomości pomiędzy jednostkami organizacyjnymi, bądź umowy nabycia nieruchomości, wydanymi w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 22, poz. 99), a wcześniej na podstawie decyzji o oddaniu nieruchomości w użytkowanie, w trybie przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1961 r. Nr 32, poz. 159), które następnie przeszło w zarząd. P. S.A. nie przedłożyły decyzji wydanej w trybie wyżej powołanych przepisów w stosunku do działki będącej przedmiotem komunalizacji. Nadmienił, że komunalizacja z mocy prawa następuje na dzień 27 maja 1990 r., natomiast uwłaszczenie P. w trybie art. 34 i art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948). następuje na dzień 27 października 2000 r. Omówione okoliczności wskazują, że P. w dniu wejścia w życie ustawy komunalizacyjnej nie przysługiwało prawo zarządu do spornej nieruchomości. Skoro opisana w sentencji decyzji nieruchomość w dniu 27 maja 1990 r. nie pozostawała w zarządzie przedsiębiorstwa państwowego, to w myśl obowiązujących w tym dniu przepisów, zarząd terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego nad tą nieruchomością jest jedynym możliwym rozwiązaniem w kontekście ustalenia podmiotu, do którego ona należała. Spełniała zatem przesłanki określone wart. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy komunalizacyjnej z dnia 10 maja 1990 r. i z mocy prawa stała się własnością Gminy K.