Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2006 r., sygn. IV SA/Wa 1732/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Stopczyński, Sędziowie asesor WSA Aneta Opyrchał (spr.), asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2006 r. sprawy ze skargi U. M. na uchwałę Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej z dnia [...] lutego 2005 r. nr Uchwała Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do wykonywania zawodu lekarza weterynarii 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. uchyla uchwałę Rady [...] Izby Lekarsko - Weterynaryjnej w P. z dnia [...] września 2004 r.; 3. zasądza od Krajowej Rady Lekarsko Weterynaryjnej na rzecz skarżącej U. M. kwotę 370 ( trzysta siedemdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rada [...] Izby Lekarsko - Weterynaryjnej w P. uchwałą z dnia [...] września 2004r., nr [...] - na podstawie art. 26e ust. 1, art. 2g ust. 1 i 3, art. 29 ustawy z dnia 21 grudnia 1990r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U. z 2002r., nr 187, poz. 1567, ze zm.) i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r., nr 98, poz. 1071, ze zm.) - odmówiła U. M. przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

W uzasadnieniu Rada wskazała, iż U. M. składając wniosek o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii nie przedstawiła dokumentów potwierdzających autentyczność dyplomu lekarza weterynarii, wyniku zdania egzaminu z języka polskiego, ani wyciągu z rejestru skazanych z kraju pochodzenia. Oznacza to, iż wnioskodawczyni nie dopełniła warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2b, art. 2g ust. 3, art. 2b ust. 3 pkt 2 powołanej ustawy. U. M. wniosła na powyższą uchwałę odwołanie. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna - po rozpatrzeniu odwołania - uchwałą z dnia [...] lutego 2005r. - podjętą na podstawie art. 39 ust. 1 pkt. 11, art. 2g ustawy z dnia 21 grudnia 1990r. o zawodzie lekarza i izbach lekarsko - weterynaryjnych - utrzymała w mocy uchwałę Rady [...] Izby Lekarsko - Weterynaryjnej z dnia [...] września 2004r. W uzasadnieniu Krajowa Rada podała, iż odwołująca się w dniu 18 sierpnia 2004r. złożyła wniosek o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii, którego Rada - wbrew twierdzeniom odwołującej się - nie uznała za ponaglenie wcześniejszych wniosków. Do wniosku strona dołączyła: dyplom lekarza weterynarii, uwierzytelnione tłumaczenie dyplomu na język polski, uznanie dyplomu za równorzędny przez Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej ENIC/NARIC Polska, oświadczenie o posiadaniu przez wnioskodawczynię pełnej zdolności do czynności prawnych, oświadczenie o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu lekarza weterynarii, oświadczenie wykazujące nienaganną postawę etyczną wnioskodawczyni, oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych, oświadczenie o władaniu przez wnioskodawczynię językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu lekarza weterynarii. Krajowa Rada Lekarsko - Weterynaryjna wskazała, iż warunki przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii przez lekarza cudzoziemca, niebędącego członkiem państwa Unii Europejskiej, zostały określone w art. 2g ustawy o zawodzie lekarza i izbach lekarsko - weterynaryjnych. Obowiązek zdania egzaminu z języka polskiego wynika z art. 2g ust. 3 cytowanej ustawy. Zaś artykuł 2e ust. 4 cytowanej ustawy - wbrew twierdzeniom wnioskodawczyni - w sprawie nie mógł mieć zastosowania, albowiem wynikający z niego brak podstaw do żądania potwierdzenia autentyczności dokumentu dotyczy lekarza cudzoziemca państwa członka Unii Europejskiej, a wnioskodawczyni nie jest obywatelem takiego państwa. Nadto Krajowa Rada Lekarsko - Weterynaryjna stwierdziła brak zaświadczenia o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu lekarza weterynarii. Zaświadczenie winno być wydane przez lekarza medycyny pracy. Ustawa wyłącza stosowanie oświadczenia lekarza co do swojego stanu zdrowia. Zauważyła też, iż z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii wynika, iż pani U. M., jako obywatelka [...], przebywała w Polsce na podstawie zezwolenia wydanego przez Wojewodę [...] na okres do 20 października 2004r. U. M. w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Krajowej Rady Lekarsko - Weterynaryjnej z dnia [...] lutego 2005r. wniosła o uchylenie zaskarżonej uchwały i uchwały ją poprzedzającej oraz wydanie uchwały przyznającej prawo do wykonywania zawodu lekarza weterynarii na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Nadto zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zarzuciła naruszenie przepisów prawa, w szczególności art. 7 K.p.a., art. 35 i 36 K.p.a. oraz art. 2e ustawy z dnia 21 grudnia 1990r. o zawodzie lekarza i izbach lekarsko - weterynaryjnym, poprzez niepodjęcie przez organ odwoławczy wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, jak również niewyjaśnienie okoliczności związanych z brakiem rozstrzygnięcia przez organ pierwszej instancji wniosków złożonych przez nią 7 lipca 2003r. i 22 marca 2004r. Wskazała, iż takie działanie organu doprowadziło ją do niekorzystnej sytuacji, albowiem w międzyczasie doszło do zmiany przepisów odnośnie obowiązku złożenia określonych dokumentów, a niewymaganych przed przepisy obowiązujące w czasie składania wcześniejszych wniosków. W uzasadnieniu skargi podała, iż będąc wzywana do uzupełniana ww wniosków uzupełniała dokumenty, których żądał organ. Podniosła, iż wniosek z dnia 16 sierpnia 2004r.o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii na terenie Rzeczypospolitej Polskiej organ winien potraktować jako uzupełnienie poprzednich wniosków. Przy wniosku tym przedłożyła, zgodnie z treścią ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (stan prawny na dzień złożenia pierwszego wniosku, tj. 7 kwietnia 2003r.), niezbędne dokumenty. Zatem postąpiła zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 3 w zw. z ust. 5 ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych. Organ pierwszej instancji żądając potwierdzenia autentyczności przedłożonego dyplomu - zdaniem skarżącej - uchybił art. 2e ust. 4 ww ustawy. W kwestii zaś nieprzedłożenia wyniku zdania egzaminu z języka polskiego podniosła, iż według stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia pierwszego wniosku obowiązek przedłożenia takiego dokumentu nie istniał, w związku z czym to żądanie organu pierwszej instancji jest pozbawione podstawy prawnej. Organ drugiej instancji utrzymał w mocy uchwałę organu pierwszej instancji pomijając zupełnie w swoim rozstrzygnięciu okoliczności związane z prawidłowo złożonym przez nią wnioskiem z dnia 7 kwietnia 2003r. oraz 22 marca 2004r. Przedstawione działanie organów uniemożliwia jej od dwóch lat wykonywanie zawodu lekarza weterynarii.