Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 maja 2006 r., sygn. I SA/Wa 496/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie : asesor WSA Mirosław Gdesz asesor WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant Ilona Sułek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2006 r. sprawy ze skargi T. D. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu prowadzenia placówki opiekuńczej oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. nałożył na T. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "Zakład usługowy [...]" w L., karę pieniężną w wysokości 10.000 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych) za prowadzenie bez zezwolenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.

Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r., po rozpatrzeniu odwołania T. D. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2005 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] grudnia 2005 r. organ drugiej instancji stwierdził, że zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593, z późn. zm.), działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, może być prowadzona tylko po uzyskaniu zezwolenia wojewody. Wymóg posiadania zezwolenia wynika z troski ustawodawcy o poziom usług świadczonych przez powyższe placówki i konieczność ochrony praw osób w nich przebywających. Przepis powyższy określa niezbędne warunki, po spełnieniu których wojewoda wydaje zezwolenie na prowadzenie tego rodzaju placówki.