Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 maja 2006 r., sygn. VI SA/Wa 633/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2006r. sprawy ze skarg K. W. na decyzje Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...]stycznia 2006 r. nr [...] oraz z dnia [...] stycznia 2006r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kar pieniężnych za wykonywanie transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzjami z dnia:

1. [...]stycznia 2006r. nr [...]

oraz

2. [...]stycznia 2006r. nr [...]

po ponownym rozpatrzeniu sprawy ze skargi - skarżącego - K. W. utrzymał w mocy decyzje [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia:

1. [...] sierpnia 2005r.

oraz

2. [...] sierpnia 2005r.

o nałożeniu każdą decyzją kary pieniężnej w wysokości 3.000 zł.

Organ II instancji wskazał, że [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego ustalił, że podstawą faktyczną rozstrzygnięć stanowiło wykonywanie transportu drogowego osób bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych. Stwierdzono to podczas kontroli drogowej pojazdu marki:

1. [...] o numerze rejestracyjnym [...]kierowanego przez pana I. S.. Kontrola miała miejsce w dniu [...]lutego 2005 r. w miejscowości K.na drodze krajowej nr [...].

2. [...] o numerze rejestracyjnym [...] kierowanego przez pana A. C.. Kontrola miała miejsce w dniu [...] marca 2005 r. w miejscowości O.na drodze krajowej nr [...].

Kontrolowani kierowcy nie przedstawili do kontroli karty opłaty drogowej w związku z czym zdaniem organu I instancji naruszono przepisy w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych. Zaskarżonymi decyzjami nałożono kary pieniężne w wysokości po 3.000 złotych.

Organ II instancji podniósł, że w odwołaniu od decyzji skarżący wskazywał, iż zaskarżone decyzje nie znajdują podstawy ani faktycznej ani prawnej. Zdaniem skarżącego wykonywane przez niego usługi transportowe są realizowane w ramach komunikacji miejskiej. Skarżący podnosił, iż nie ma znaczenia w jakiej formie zorganizowany jest podmiot prowadzący działalność aby był wyłączony od obowiązku uiszczania opłat za korzystanie z dróg krajowych w ramach wykonywanej komunikacji. Powołując się na powyższe wnosił o uchylenie zaskarżonych decyzji.