Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2006 r., sygn. IV SA/Wa 1244/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron, Sędziowie Asesor WSA Danuta Szydłowska, Asesor WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant Danuta Gorzelak -Maciak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi P. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska - oddala skargę -

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r., znak [...], Główny Inspektor Ochrony Środowiska, zwany dalej "organem", "organem odwoławczym" lub "GIOŚ", uchylił w całości decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w L., zwanego dalej "organem I instancji" lub "[...] WIOS" z dnia [...] marca 2004 r., znak [...], w sprawie ustalenia administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska ze strzelnicy w L. przy ulicy [...] oraz ustalił dla Zarządu [...] P., zwanego dalej "Zarządem", przy ulicy [...] w L. administracyjną karę pieniężną w kwocie 7.491, 60 zł za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska ze Strzelnicy przy ulicy [...] w L., w okresie od dnia 26 czerwca 2004 r. do dnia 24 sierpnia 2004 r.

Uzasadniając konieczność uchylenia rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego organ odwoławczy wskazał, iż jest ono obarczone kilkoma uchybieniami o charakterze formalnym, tj.: (-) w jego sentencji nie podano okresu, za jaki kara została ustalona, (-) przy wskazywaniu podstawy prawnej decyzji nieprawidłowo przywołano obwieszczenie Ministra Środowiska z dnia 21 października 2003 r., (-) błędnie oznaczono datę wydania decyzji.

Uzasadniając merytoryczną część decyzji odwoławczej GIOŚ stwierdził natomiast, iż zaszły podstawy do wymierzenia Zarządowi administracyjnej kary pieniężnej zgodnie z art.298 ust.l pkt 5 i ust.2 pkt 2 oraz art.302 ust.l pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz.627 z późn.zm.), zwanej dalej "ustawą" w wysokości wskazanej w sentencji.